Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stać,mającprzedoczymakalejdoskopcenwidywanych
wczasiewędrówekpomieście.Milczeniedziecinabierało
wjejskołowanejgłowiekształtówwyrzutu,bynastępnie
znówzatopićsięwobrazachhaniebnychscen,
podsuwanychusłużnieprzezpamięć.Nie!Niepotrafiłanic
postanowić.Jeszczenieteraz.
Może się to wszystko jakoś ułoży.
Alegorzkaświadomość,żewszystkostracone,nie
pozwalałanawetnachwilowąulgę.Machinalniezmiotła
zestołuokruchypozostałepośniadaniu,alesamamyśl
ozmyciunaczyńnapełniałająodrazą.Odraządorobienia
czegokolwiek!Odraządotegodomu,jegościan,gratów,
donocnychgodzinoczekiwanianakrokinaklatce
schodowej;odraządowsłuchiwaniasięwgorączkowy
rytmniepokoju,którypulsowałwkrtaniwściekłym
galopem,niepozwalajączmrużyćokachoćnamoment
idoprowadzającjądoszału,żemataką,anieinną
naturę.WtakienocemodliłasiędoBoga,którego
istnieniepodejrzewałazzabobonnymlękiem,byto,
comadlaniejwzanadrzu,niebyłoboleśniejsze
oddotychczaszsyłanychnaniąciosów.Alezawszebyło
boleśniejsze.Ostopieńnapięcia,owiększyładunek
goryczy,ociemniejszytonwobrazieprzyszłościich
rodziny.
Czyistotnietworzylirodzinę?Wświetletegomglistego
dnia,mimojegoponurości,blakłyniecokoszmarnenocne
obrazy.Ichciemnelinietylkowzestawieniuzjej
pragnieniami,tylkowzestawieniuztym,cosobie
wypieściładawniejwwyobraźni,nabierałykontrastowej
czerni.Jeżeliodsuwałatamtenróżowo-złoty,wświetliste
desenie,widokprawdziwieszczęśliwejrodziny–toten
realnymiałwsobiecoprawdabarwyszaregopopiołu
iwyschłegobłota,alezobecnymirównieżjaśniejszymi
smugami.Tejaśniejszesmugitobyłozdrowiedzieci,ich
nauka,jejpisanie–azyl,alenajczęściejjedynie
namiastkatego,conieosiągalne.Dlaczego?Nawetbunt,
któryogarnąłjąwtejchwili,byłuczuciem,które
następowałowdawnoprzewidzianejkolejności.Odlatnie
