Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CotojestGUDI-LEXijakzniegokorzystać
–rozdzielono,innepowtórzonowewłaściwymmiejscu.ChronitoCzytelnika
przeduciążliwymsystememodsyłaczytekstowych.
Orzeczeniaprzypisanedoposzczególnychartykułówułożonowporządku
chronologicznym,wedługdatywydania.Wniektórychprzypadkach–dla
przejrzystościiwygodyCzytelnika–wramachkonkretnegoartykułuorze-
czeniazostałypodporządkowanekolejnymparagrafomdanegoartykułualbo
podzielonewedługkryteriumrzeczowego(patrzzestawienie).Orzeczenia
dotyczącekwestiiogólnychlubwieloaspektowychulokowanopodpierwszym
artykułemwłaściwegotytułu(działu),ewentualniewgrupieorzeczeńzatytuło-
wanejUogólne”.
3.Każdeorzeczeniejestopatrzoneinformacjąoprocesowejformiejego
wydania,datą,sygnaturąorazadresami,podktórymizostałoopublikowane.
Adresydotycząpublikacjitradycyjnych(papierowych)inieobejmująwzasa-
dzietylkodziennikówlubczasopismocharakterzepublicystycznym(prasy
codziennejlubtygodniowej).Jeżelidoorzeczeniaopublikowanoglosę,notkę,
notę,omówienielubkomentarz,tofakttenznajdujeszczegółowezaznaczenie,
obejmująceautoraorazmiejscepublikacji.Wtejgrupieinformacjiujętesąrów-
nieżwszystkiewypowiedzizawartewprzeglądachorzecznictwaorazopraco-
waniach(artykułach)poświęconychomówieniudanegoorzeczenia.
Wopisieorzeczeńwzasadzienieprzytaczasiępełnychtytułówprzeglądów
orzecznictwa,niekiedybardzorozbudowanych,opisującychm.in.okresyisądy,
którychdotyczą.Wceluskróceniaiuproszczeniatychtytułówograniczonosię
dopodanegokursywąokreśleniaUPrzeglądorzecznictwa”.Ostatniocorazczę-
ściejnadajesiętytułytakżeklasycznymglosom;iwtymwypadkupozostano
przyokreśleniuUglosa”.
4.Wieleorzeczeńpublikowano,zwłaszczaprzedwojną,wróżnychczasopi-
smachzniejednakowymbrzmieniemtezy.Wynikałotoztego,żetylkostosun-
kowonielicznerozstrzygnięciaSąduNajwyższego,upowszechnianewzbiorze
urzędowym,miałyswojątezęoficjalną,pozostałenatomiastbyłyformułowane
przezredaktorówposzczególnychperiodyków,wedługichuznaniaiwyczu-
cia.Przyjętozasadę,żeorzeczeniepublikowanewzbiorzeurzędowymzacho-
wujebrzmienieuwidocznionewtymzbiorze,natomiastwinnychwypadkach
wybórtezynajlepiejoddającejistotęrozstrzygniętegozagadnieniamacharakter
autorski.
Tezyzasadniczozachowująwięcbrzmienieoryginalne;wwypadkach
koniecznych,jeżeliarchaizmyjęzykowebyłyzbytrażącelubnieczytelne
–zarównoleksykalne,jakisyntaktyczne–uwspółcześnianoje,zachowującjed-
nakumiaripowściągliwość.Korygowanoteżoczywistebłędypisarskie(dru-
karskie),atakże–gdybyłotomożliwe,azazwyczajbyło–błędywoznaczeniu
orzeczenia,najczęściejdotyczącesygnaturylubdatywydania.Wwypadku
różnicwprzytaczaniusygnaturyorzeczenia(np.pominięcialiterylubcyfry)
staranosięzachowaćbrzmieniesygnaturypodanejwzbiorzeurzędowymlub
–wdanymwypadku–wźródlenajbardziejwiarygodnym.
32