Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zrobiłasieblankpoważno,ajejiwysztrekowanerynce
corozmocnijgodusiły.SkacowanyHanusikwiedzioł,
żeniymozatelasiły,cobysieôdnijuwolnić.Ôrozlyże
niyszczimałotegohuśtanioizynkłosie,amaterac
zkōmisorzemifrelkomśleciołnazol.
-Dziynkici,Ponbōczku,zatelipnemeblezIkei
–rozśmiołsieHanusik.
-CotymoszztymPonbōczkiem?Cośje,kapelōnek?!
–rykłafrelaiterozkiderechbōłowidać,jakiemoôszkliwe
zymby.
AlewtynczosHanusikjużmiołinicjatywawtyjchaji.
Piznyłjōmlewymsiyrpowymwefaca,ażesie
przekopyrtła,gibkoznodkajdankiwkapsiswoigomantla
izachwilagizd-babaôstałależećnazolu,apianalołasie
zjejipyska.
***
AchimHanusikiPyjterŻymłasiedzieliwgabinecie
Hanusikanakōmisariacie.Żymłaprawieprzysmyczył
papiōry.
-Sprawdziłżeśjōm?Moszcoś?–spytołHanusik,kery
durśchytołsiezabolawyhyrtōń.
-Nicszpecjalnego,chopie–pedziołPyjter–Mianujesie
KristaPołedniok.Normalnomotyka,fuchtla,połnosam
takich.Bydziepiynćlot,jaksieskludziładoKatowic.
BezmakajśzewsiwelePszczyny.Notowano
zaprostytucja.Wcześnijniybōłaagresywno,musiołżeś
jōmczymśznerwować.
-Niy,niy–Hanusikzamyśliłsie–Jomōmtakigyfil,
żetomocośwspōlnegoznaszōmsprawōm.Jowecufal
niywierza.
-Aleôcosiesammożerozchodzić,chopie?Jaksie
zadowoszzfuchtlami,topotymmosztakieprzigody.
Amordyrzajakmyniymieli,takniymōmy.
-Sprowdźjeszczejejinōmeratelefonu,klijyntōwitak
dalij.
-Jużechtozrobił,chopie.Jetamjednadośznano
