Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wydłużenialubskróceniaprawejkończynydolnej:a–
przykurczwodwiedzeniuwydłuża,b–wprzywiedzeniu
izgięciuskraca,c–przykurczmm.tułowiaskracapotej
samejstronie,d–lewostronnaskoliozalędźwiowa
iskośneustawieniemiednicyskraca,e–przykurcz
zgięciowykolanaskraca,f–astawuskokowegogórnego
wzgięciupodeszwowymwydłuża(cyt.za:ŻukT.,Dziak
A.,GustaA.:
Podstawyortopediiitraumatologii
.PZWL,
Warszawa,1977;18).
SiłęmięśniowąoceniamywskaliLovetta
Skalamaznaczenieorientacyjne–zbadaniefunkcji
pojedynczegomięśniajestbardzotrudne,aczęsto
wręczniemożliwe.Mm.majązreguły
wielokierunkowedziałanielubzadanyruchwstawie
odpowiadapewnaichgrupa.Mm.wykonująceruch
wjednymkierunkutworzągrupę
agonistów
,aw
przeciwnym
antagonistów
.Mm.wspomagająceruch
podstawowyto
synergiści
.Dodatkowo,abyuzyskać
wymaganyruchwstawie,koniecznajestczęsto
praca
mm.stabilizujących
,utrzymującychsąsiednie
stawyikościwbezruchu,oraz
neutralizujących
,któreznosząwielokierunkowość
działaniamm.agonistów.Opróczsiłymięśniowej
lekarzortopedapowinienzbadaćnapięcieoraz
obecnośćodruchównerwowo-mięśniowych.
0–Brakskurczumięśnia(m.)–m.porażony.
1–Śladskurczu,zmianynapięciabezwynikuruchowego.
2–Słabowyrażonyskurcz,powodujeruchwpełnym
zakresietylkoprzycałkowitymodciążeniukończyny
(zachowane20%siłymięśniowej).
3–Skurczm.pokonujewłasnąmasękończyny(50%).
4–Skurczm.przezwyciężaniewielkiopórstawianyprzez
badającego(80%).
5–Stanprawidłowy,pełnasiłamięśniowa.
