Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
struktury”(Bugajski2006,s.417).Autortenpodkreśla,żetożsamośćjęzy-
kowajestjednymznajważniejszychczynnikówkształtującychtożsamość
człowieka(Bugajski2006,s.61).TatezajestzgodnazkoncepcjąE.Sapira,
którypisze,żefldwojeludzinależącydotegosamegopokoleniaimieszkają-
cywtymsamymmiejscu,mówiącydokładnietymsamymdialektemiobra-
cającysięwtychsamychkręgachspołecznych,nigdynieprzejawiajątych
samychzwyczajówjęzykowych”(Sapir2010,s.157).Tożsamośćjęzykowa
jestwięcwyrazemtożsamościindywidualnej.Ztejperspektywyjęzykod-
zwierciedlawyjątkowośćkażdejjednostki,któraprzejawiasięwjejosobi-
stym(indywidualnym)stylumówienia,zwanymteżidiolektem.Idiolekt,
jaksięzauważa,stanowirodzajuzewnętrznieniabiografiisocjolingwistycz-
nej.Wyrażarównieżosobowość,przekonaniaitemperamentjednostki.
żnicemiędzyidiolektamidotycząprzedewszystkimfonetykiisłownic-
twa(Nowak2011,s.323).Stylindywidualnyodzwierciedlatożsamośćjed-
nostkibardziejniżnp.jejzachowanianiewerbalne.
Jednocześniezdostrzeganiemrolijęzykawuzewnętrznianiujednost-
kowejniepowtarzalnościeksponujesię,żezapomocąpewnychprzyjętych
bardziejogólnychetykietjęzykowychmożliwestajesięokreślenietożsamości
grupowej,subkulturowejczłowieka.Językindywidualnykształtujesięwięc
dziękiwpływomjęzykaokreślonejgrupy(grup)społecznej(-nych).Opanowu-
jącjęzyk,człowiekosiągamożliwośćflprzejmowaniaspołecznegodoświad-
czenia,zdolnośćdowgląduwtradycję,zdolnośćspostrzeganiażnorod-
nychmyśliiprzekonań[ł]Wchodzącwewspólnotęjęzykową-człowiek
wchodzizarazemwewspólnotęludzipodobnieporządkującychzjawiska
irzeczy”(Łukaszewski1996,s.241),aowoporządkowanieodbywasięza
pomocąjęzyka.Wtymprocesiejęzykowegowrastaniajednostkiwkulturę
ważnąrolęodgrywajęzyknajbliższegootoczenia,specyfikaśrodkówjęzy-
kowych,zjakichkorzystasięwjegonajbliższymśrodowisku.Wprzestrzeni
społecznejwyróżniamyżneodmiany,wtymsocjolekty,m.in.językro-
dzinny(familijny),określonyprzezJ.Zborowskiegomianemfljęzykatajem-
nego”-językmłodzieżowy,językśrodowiskzawodowych(profesjolekt),
slang,grypsera,odmianyterytorialne(dialekt).
E.Sapirzauważa,żeflzawartośćtreściowakażdejkulturydajesięwyra-
zićwjejjęzykuiniematakiegomateriałujęzykowego[ł],którybydla
użytkownikówdanegojęzykaniesymbolizowałrzeczywistychznaczeń
(1978,s.37,38).Wtymznaczeniujęzykstanowiflprzekaźnik”szerszejkul-
tury.E.Sapireksponujerolęjęzykajakoprzewodnikaposzerszejrzeczywi-
stościspołecznejikulturowej,pisząc:flukładwzorówkulturowychdanej
cywilizacjijestwpewnymsensieodzwierciedlonywjęzyku,którycywiliza-
cjętęwyraża.Złudnejestprzekonanie,żecechyistotnedanejkulturymożna
uchwycićpoprzezczystąobserwację,niekorzystajączpomocysymbolizmu
25