Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Zróżnicowaniepodejściadoproblemustarości
2015),któraokreślazakresmonitorowaniaiprzedstawianiainformacjiosy-
tuacjiosóbstarszych,podmiotyuczestniczącewrealizacjitegozadaniaoraz
źródłajegofinansowania.Najważniejszyzpunktuwidzeniadalszychanalizwy-
dajesięzapiswartykule4pkt1definiującyosobęstarszą:jestniąkażdy,kto
ukończył60lat.
Gerontolodzyzwracająuwagę,żeprzyjęciecezury60latzapocząteksta-
rościpowodujeheterogenicznośćsubpopulacjiseniorówzpunktuwidzenia
sprawnościizdrowiasomatyczno-psychicznegoorazsytuacjispołeczno-ekono-
micznej(Mossakowska,WięcekiBłędowski,2012).Konsekwencjątegofak-
tu,ajednocześniezaobserwowanejzmianydotyczącejprzesuwaniasięwieku
umierania,jestanalizowaniebardzodługiegookresużycialudzkiego,cospra-
wia,żeniezbędnestałosięwprowadzeniewewnętrznegopodziałutejdługiej
fazyżycia.Wliteraturzewyodrębniasięwięctrzyfazystarości:tzw.youngold,
czylinmłodzistarzy”(60-74lata),oldold-nstarośćdojrzała”(75-89lat)oraz
longlife-ndługowieczni”(powyżej90lat)(DokumentyWHOŚwiatowejOrga-
nizacjiZdrowia,2018).WHOzapodstawowekryteriapodziałustarościprzyję-
ła:znacznyspadekzdolnościadaptacyjnychczłowiekawwymiarzebiologicz-
nymipsychospołecznym,postępująceograniczeniesamodzielnościżyciowej
orazstopniowenasilaniesięzależnościodotoczenia.
Wpolskiejterminologiidemograficznejrównieżwyróżniasię:początkową
starość(60-69lat),wiekprzejściowymiędzypoczątkowąstarościąawiekiem
oznacznymograniczeniusprawnościpsychofizycznej(70-74lata),zaawan-
sowanąstarość(75-84lata)orazniedołężnąstarość(85latiwięcej)(Bombol
iSłaby,2011,s.13).
Wpsychologiiwśródseniorówzaczętowyodrębniaćpodgrupy:tzw.mło-
dychstarych(65-74lata),starychstarych(75-84lata)oraznajstarszychstarych
(85latiwięcej)(Suzman,WillisiManton,1992,s.3-14).Istniejąrównieżpo-
działywedługkryteriumaktywnościpsychospołecznejistylużycia(IIIiIV
wiek)(Węgrzyn,2006,s.113).Trzeciwiektookres60-90lat,wktórymwyróż-
niasiędwiefazy:wwieku60-79latosobysązazwyczajaktywne,samodzielne
iwdużymstopniuniezależne;wdrugiejczęścitegookresużycia(80-90lat)ak-
tywnośćżyciowawyraźniespada.OsobywIVwiekuwłaściwiewymagająsta-
łejopiekiiwsparciazestronyotoczeniawcodziennychczynnościach(Brzeziń-
ska,2011,s.18-19).ZkoleiwedługH.Woroch-Kardasrozróżnićmożnadwa
podstawoweetapystarości,amianowiciestarośćwczesnąipóźną-do75.roku
życia,orazwieksędziwy-od75.rokużycia.NatomiastA.Kamińskiwyróżnia
czterykategoriestarości:początekstarości(60-75lat),wczesnastarość(75-80
lat),sędziwastarość(80-85lat)orazgrupaosóbdługowiecznych(powyżej90.
rokużycia)(BomboliSłaby,2011,s.13).
Prezentowanepodziałysegmentuosóbstarszychzpragmatycznego
punktuwidzeniasąjednakdyskusyjne,szczególniewświetlepowszechnie
25
