Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jednakprzeztenczas,gdyAhmoscierpiałzestarości,zdążyłasięjuż
oswoićzmyślą,żebogowiechcągodosiebiezabrać.
–ObysercefaraonaokazałosięlekkieiOzyryswpuściłgodokrainy
umarłych–powiedziałaKija.
–Napewnotaksięstanie,królowo.
–PójdęobudzićRamzesa.
Korytarzniebyłjużoświetlonyprzezpochodnie,onejużdawnozgasły.
Drogęniemłodejkrólowejrozjaśniałblaskwschodzącegosłońca.Ciem-
nośćnocymusiałaustąpićświatłunowegodnia.Nowydzień–nowy
faraon.
–Synu!–krzyknęłakrólowa,wchodzącszybkimkrokiemdokomnaty
swegopierwszegodziecka.–Wstawaj.
–Cośsięstało,matko?–spytałospałyRamzes,wstającpowolizłóżka.
Tak,jakKija,miałnasobiejedyniekoszulęnocną,przezktórąwidać
byłojegotors.ŻonazmarłegoAhmosa,zanimprzyszładoksięcia,zdą-
żyłanarzucićnasiebiefutro,którezasłoniłojejsylwetkę.
–Tak,synu.Przedchwiląsiędowiedziałam,że…twójojciec,amój
mąż…spotkałsięzOzyrysem.
–Co?–spytałzaskoczonyksiążę.Przezchwilęniemógłuwierzyćwsło-
wamatki.Wiedział,żeniedługojegoojciecopuścitenświat,aleteraz,
gdytosięstało,Ramzesmiałwrażenie,żeśmierćfaraonaAhmosatocoś
niemożliwego,niewybaczalnego.
–Przedchwiląsiędowiedziałam.
–Amoibraciaisiostrawiedzą?
–Nie,jeszczenie.
–Przykromi–powiedziałzasmuconyksiążę.–Napewnotrafiłdo
krainyumarłych.Ojciecbyłdobrymczłowiekiemiwspaniałymwładcą.
–Zpewnością.Miałlicznezasługidlakraju,bogowienapewnogo
docenią.–Przezchwilępanowałacisza,niebyłosłychaćnawetdelikat-
8
