Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
todoprowadziłodozałożeniaRzymu,którypokonałGrecję,leczjej
całkowicieniezniszczył.Najwspanialszezwycięstwo,wokresie
swegonajwiększegopowodzenia,Grecyodnieślidziękifilozofii.
PoematzaczynasięodWenus,radościludziibogów,przechodząc
doobietnicyprawdziwejradości,płynącejzezrozumienianatury.
SpełnieniemtejobietnicymabyćLukrecjańskipoemat.Przejdźmy
odrazudojegozakończenia,abyprzekonaćsię,wjakisposóbpoeta
wywiązujesięzezłożonejobietnicy.
ZAKOŃCZENIE(VI,1138–86)
Ostatniaksięgapoematujakojedynazaczynasięikończysłowem
„Ateny”.Oczywiścieżadnaksięganiezaczynasięiniekończy
słowem„Rzym”.Początekostatniejksięgiukazujewielkość,
zakończeniezaś–nieszczęścieAten.WielkieAtenyjakopierwsze
dałyludziomzboże,dostatniejszeżycieorazprawa.Dałyludziom
pociechę,wydającnaświatniezwykłegomęża,któryuczącmądrości,
wyzwoliłludziodcierpieniaipokazałimdrogędoszczęścia.
TępochwałęAtennależyczytaćwkontekściewprowadzenia
dopoprzedniejksięgi.LukrecjuszmówiłwnimohistoriiCeres,która
nauczyłaludziuprawiaćzboże,atakżeotym,żebógEpikurpokazał
imdrogęmądrości.Poprawiającsięwrównoległymfragmencie,
poetapokazuje,żepotrafi–choćwymagatoodniegopewnego
wysiłku–oprzećsiępokusieubóstwienianajwiększegodobroczyńcy
gatunkuludzkiego,najczcigodniejszegozezmarłych[3].Odczuwa
wdzięcznośćniewobectakiegoczyinnegoboga,leczprzede
wszystkimwobecAten.
Ostatniaksięgakończysięopisemzarazy,któradotknęłaAteny
iktórąunieśmiertelniłTukidydes.Niejesttozakończeniepomyślne,
jakmożnabytegooczekiwać.Poetaobiecałobszernąmowęnatemat
bogów(V,155).Byłabyonazakończeniemszczęśliwym.Zjakiegoś
powoduzrezygnowałzniejjednak,zastępującmowęojedynych
istotachcieszącychsiędoskonałymszczęściemopisemskrajnego
cierpienia.
OpiszarazyuLukrecjuszaradykalnieodbiegaodpierwowzoru
