Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
archeologówrzeczywiściebyłobarwnymipostaciami
spędzającymicałemiesiącenasamotnejpracy
wodległychkrainach.Jednakwszyscyoninapewnym
etapieżyciarozbudziliwsobiefascynacjęprzeszłością.
Jedenzpionierówarcheologiinazwałjąnawet
„ciekawościąprzeszłości”imiałrację–archeologiajest
bowiemchęciąpoznaniatego,cominęło.
Porazpierwszyzetknąłemsięzarcheologią,będąc
nastolatkiem,wpewiendeszczowydzień
wpołudniowejAnglii,kiedyrodzicezabralimnie
doStonehenge(zob.rozdział38).Masywnekamienne
kręgigórowałynadnami,awmrokuniskokłębiłysię
szarechmury.Przechadzaliśmysięmiędzygłazami
(wtedymożnabyłotorobić)ipatrzyliśmynaciche
kurhanynapobliskichgraniach.Odtamtejchwili
byłemzafascynowanyarcheologią–Stonehenge
rzuciłonamnieurok.
ZaciekawiłamniepostaćJohnaAubreya(1626–1697),
Anglika,któryczęstoodwiedzałStonehenge.W1649
rokuodkryłwpobliskimAveburyinnypełen
dramatyzmukamiennykrąg,wktóryprzypadkowo
wjechałpodczaspolowanianalisy.Aubreya
intrygowałozarównoAvebury,jakiStonehenge,
októrychmówionowówczas,żezostaływzniesione
przez„starożytnychBrytów”.Kimżebylicidzicyludzie
odzianiwskóry?Aubreyprzypuszczał,żebyli„ojakieś
dwalubtrzystopniemniejdzicyod[rdzennych]
Amerykanów”.
Aubreyijegonastępcyniewielewiedzieli
oprzeszłościEuropysprzedpanowaniaRzymian.
Istniałyoczywiściekurhany,kamiennekręgiiinne
monumenty,któremoglibadać;podobniejak
idezorientującagmatwaninanarzędzikamiennych,
ceramikiimetalowychprzedmiotówpojawiającychsię
nazaorywanychpolachiwprzekopywanychodczasu
doczasukurhanach(zob.rozdział9).Nienależałyone
