Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JamesaBurtona,aniekiedyotoczonyniewielkągrupką
archeologówiartystówmyślącychpodobniejakon.Dla
zachowaniabezpieczeństwawtejodległejkrainie
dostosowalisiędomiejscowychobyczajówinawet
przedwłasnymisłużącymiudawalimuzułmanów.
NapoczątkowymetapiepracyWilkinsonzupełnienie
znałhieroglifów.Gdyjednakw1823rokuGellprzesłał
mukopięesejuChampolliona,zdałsobiesprawę,jak
wielkiepostępypoczyniłmłodyFrancuz.Nabrawszy
wprawywporównywaniukoptyjskichistaroegipskich
słów,doszedłdokonkluzji,żeChampollionbył
nieuważnyipopełnił„straszliwebłędy”winskrypcjach,
któreodczytał.
WilkinsonnigdyniespotkałChampolliona,nie
podobałmusięjednaksposób,wjakiFrancuzdążył
dosławyinieakceptowałkrytykiswoichprac.
Francuskibadaczbyłosobąskrytą,ostrospierałsię
zinnymiuczonymiiopowiadałniestworzonehistorie
oprowadzonychprzezsiebiebadaniach.Wilkinson
przeciwnie,wolałpozostawaćwcieniu,spokojnie
szkicować,dokumentowaćipracowaćnadustalaniem
datświątyńigrobowców.
Kiedyopanowałjużbieglehieroglify,wiecznie
wszystkiegociekawprzeszedłdokolejnych
poszukiwań.Od1827rokuspędzałwiększośćczasu
wLuksorzeinazachodnimbrzeguNilu,gdzie
zamieszkałwgrobowcuwysokiegourzędnikaoimieniu
Amechu(XVwiekp.n.e.).Prowadziłtamwystawne
życie,cieszącsięwspaniałymiwidokaminaDolinęNilu.
Rozłożyłwewnątrzdywany,dodałdzielącepokoje
przepierzeniaiumieściłtamosobistąbibliotekę.
Przyjmowałprzyjaciółi,takjakkażdywtamtymczasie,
abysięogrzać,spalałwpaleniskudrewniane
fragmentysarkofagów–rzeczdziśzupełnienie
dopomyślenia!
Wilkinsonmiałzwyczajjadaćśniadanieowpół