Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zapewniaszodpowiedniąilośćświatłaiodczasu
doczasunawozisz,urośnieizakwitnie.Jeśli
gozaniedbasz,niezapewniszmuświatła,pozwolisz
działaćszkodnikominiebędzieszpodlewać,zwiędnie
iuschnie,awnajlepszymraziestaniesięmało
atrakcyjnymkrzaczkiem.Ludzieteżmogąrozkwitnąć
jakkwiaty,alewprzeciwieństwiedoroślinsami
dokonujemywyborów:podejmujemydecyzje,
cochcemyrobićikimchcemybyć.
Arystotelesuważał,żeznaturączłowiekanajlepiej
współbrzmidziałanierozumne–możnośćrozumowania
imyśleniaotym,conależyrobić.Toodróżnianas
odzwierzątiwszystkiegoinnego.Wnioskowałztego,
żenajlepszymsposobemnażyciejestużywanie
rozumu.Comożebudzićzdumienie,Arystotelessądził,
żedonaszejeudajmoniiprzyczyniaćsięmogąsprawy,
októrychniemamyzielonegopojęcia–nawetto,
costaniesięponaszejśmierci.Brzmitorzeczywiście
niecodziwnie.Jeśliprzyjmiemy,żenieistniejeżycie
pozagrobowe,tojakcoś,cowydarzasiępośmierci,
możewpłynąćnanaszeszczęście?Nodobrze.Wyobraź
sobie,żejesteśojcemlubmatką,atwojeszczęście
związanejestpoczęściznadziejami,którepokładasz
wprzyszłościswegodziecka.Jeślizachorowałobyono
poważniepotwojejśmierci,wpłynęłobytonatwoją
eudajmonię.ZpunktuwidzeniaArystotelesatwoje
życiestałobysięgorsze,nawetjeśliniewiedziałbyśnic
ochorobiedzieckaijużbyśnieżył.Przykładten
dobrzeilustrujejegopogląd,żeszczęścieniejesttylko
kwestiątego,jaksięczujesz.Wtymznaczeniu
szczęściestanowisumatwoichżyciowychosiągnięć,
naktórąwpływmożemiećto,coprzydarzasięinnym,
którzysąpodtwojąopieką.Wpływaćnaniemogąteż
wydarzenia,któreodbywająsiępozatwojąkontrolą
iświadomością.Twojeszczęściezależyczęściowo
oduśmiechulosu.