Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nawigatora.
—Pomóżciemi!
Dżamisująłtrupazakostkę,alegdygopodnieśli,Chanizdałasobie
sprawę,żenigdygostamtądniezabiorą.
—Zostawciego,zbliżasięwybuch!Dobrzeotymwiecie!
Jejbratspojrzałzgrymasemnacennyokaz,alepuściłciało.
—Ojciecprawdopodobniebyzrobiłsekcjęzwłok.Uciekajmy!
DżamisowiiChaninietrzebabyłodwarazytegopowtarzać.
Zbiegalizwybrzuszonejpowierzchni,ślizgającsięiprzewracając,
staczającsię,bylejaknajszybciejsięstamtądwydostać.
Gdydotarlidopodnóżawybrzuszenia,puścilisiębiegiem,jakby
goniłichnadciągającyczerw.
WpołowiedroginaskałyChaniusłyszałagłębokiedudnienie,jakby
rozwścieczonabestiadrapałapazurami,starającsięwyrwać
napowierzchnię.Niewzruszonyskalnygrzbietzdawałsięodległy
owielekilometrów,apiasekwięziłichnogi.
Dżamispotknąłsięiupadł.PrzebiegającyobokKhourochwycił
przyjacielazarękęiniezatrzymującsię,poderwałgonanogi.
Dudnienieprzeszłowryk.
KiedyChaniznowuusłyszałabuczeniewpowietrzu,zastanawiała
się,czytoelektrycznośćstatyczna,czyteżsyczącefumarole
uciekającegogazuprzyprawowego.Odwróciwszysię,zezdumieniem
ujrzałainnystatekpowietrzny,któryleciałnadwydmamitaknisko,
żewzbijałtumanypyłu.Zgrabnajednostkabyłanieoznakowana
izbudowanajakowad.
Naotwartympiaskubyliwidocznijaknadłoni.
—Statek!—krzyknęłaChani.
Dotejporymoglijużbezpieczniedostaćsiępozastrefęwybuchu,
aleniepozazasięgrabusiów.
KhouroiDżamisszybkosięobrócili.Doschronieniawskałach
mielijeszczeokołodwustumetrów.
—Zobaczylinas!—stwierdziłDżamis.
—Niewezmąnasżywcem.Będziemywalczyć.—Khourodotknął
krysnożauboku.—Możemyichzabić.
—Niechodziimonas—powiedziałaChani.
