Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
georgiańskich.
–Dlaczegoniemożedostaćjednegozestarszychmieszkań
garnizonowych?Maładziewczynkaniepotrzebujeażtylemiejsca.
Przecieżczłowiekzdzieckiemniemusiodrazudostawać
dodyspozycjicałegodomu.
Jennysięzatrzymała.WPresidioniebyłoprawieżadnychdzieci,
więczaczęłapodejrzewać,żemówiąoRyanie.
–NigdygoniewidziałemwManili–powiedziałjedenzpacjentów
ztyłusali.–Sprawdzałemwszystkich,którzywysiadalizestatków
wZatoceManilskiejijegotamniebyło.
–Ech,cimarynarze–burknąłinny.
–Chybaniemyślisz,żezdezerterował,co?
Freddieoparłsięnałokciu,ainninachylilisię,żebysłuchać.
–OdkiedyprzyjechałdoPresidio,generałDwyertraktujegojak
bohaterawojennegoalboczłonkarodzinykrólewskiejprzybyłego
zwizytą.Aprzecieżonnimniejest.SłużyłemwÓsmymKorpusie
jakosekretarzgenerałaLomanaiLomangoniecierpiał.Mówił,żegdy
myostroćwiczyliśmywdżungli,Gallagherzarabiałkrocienajakichś
wojennychspekulacjach.
Jennyzamarła.RzeczywiścierozprawialioRyanie.Zakręciłojej
sięwgłowie,aleFreddienieprzestawałmówić,więcpochyliłasię,
bynasłuchiwać.
–GenerałLomanmówił,żeGallaghermieszkałnajachcie
wZatoceTokijskiej.Podobnoprzezcałąwojnęnawetniezakosztował
walki.
–NaprzemycaniukontrabandyzJaponiimożnabyłorobićświetne
interesy–powiedziałinnypacjent.–Chybapensjaoficeramarynarki
muniewystarczała,musiałpopłynąćdoTokio.
DłonieJennyzaczęłysiępocić.Niechciałaonimwtensposób
myśleć,ależołnierzemówilitak,jakbytobyłaprawda.Ryanbył
wychowywanywJaponiiprzezrodziców-misjonarzy.Mówiłbiegle
pojapońskuitenkrajmógłbyćdlaniegowyśmienitymmiejscem
ucieczki,jeślisytuacjawojennanaFilipinachokazałabysięzbyt
napięta.
Tysiąceżołnierzydezerterowałowczasiewojny.Natereniebazy,
podobniejakwcałymkraju,rozwieszonebyłyogłoszenia
