Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prowadzącenaswoimterytoriumotwartąizdecydowanąpolity-
kęujednolicaniajęzyka,kalendarza,standardówedukacyjnych,
wersjihistoriiiusankcjonowanychprzepisamiprawakodeksów
etycznych-państwadążącedohomogenizacjiluźnegozbioru
lokalnychdialektów,zwyczajówipamięciposzczególnychgrup,
którewwynikutegoprocesumiałystaćsięjednym,powszechnym,
narodowymzestawemprzekonańistylówżycia.
Ówczesnymbadaczomkulturywydawałosięnaturalne,że
wszystkiezbiorowościmusząborykaćsięzproblemami,któreoni
znalizwłasnegodoświadczenia.Podobniemyuważamyzaoczy-
wistezwątpieniewsenssystemowychUcałości”opisywanychprzez
tradycyjnąantropologiękulturową.Trudnoocenić,czytraktowanie
badanychkulturjakosystemówbyłoskutkiemiluzjiwynikłejzdo-
minującejwowymczasiewizjiświata,czytrafnymopisemminionej
rzeczywistości.Takczyinaczejtegorodzajuwizjapozostajewwy-
raźnejsprzecznościzewspółczesnymdoświadczeniemswobod-
negoprzepływusymbolikulturowych,porowatościgranic(które
niektórzychcielibyuszczelnić)orazpolitykipaństwrezygnujących
zfaworyzowaniaokreślonegomodelukulturynarodowejnarzecz
aktywnejpromocjiUwielokulturowości”,ajednocześniezwracają-
cychuwagę,abynieunieważnićktóregośzwieluindywidualnych
lubniezależnychUwyborówkulturowych”.Piszącowspółczesnej
Francjijakookraju,któregowładzesłynęłyniegdyśzezrównywa-
niapaństwowościiobywatelstwazkulturąnarodową,MarcFuma-
rolistwierdzakwaśno:
32
Jeszczemówisięofrancuskimspołeczeństwie,ofrancuskiejpolityce
kulturalnej,jednakużywasiętegoprzymiotnikawyłączniedlawygody,
byopisaćto,cobezpośrednioaktualne:płynnetrendyisondażowe
opinie[ł].Nieidzietujużołącznikczymiejsce,aleozonę.Zbraku
słowaUFrancja”mówimyKulturaitymsamymstosujemyantyfrazę,
zamiastpowiedziećwprostUWieżaBabel”.[ł]
SłowoUkultura”[ł]stałosię[ł]olbrzymimkonglomeratem
złożonymzUkultur”,gdziekażdarównajestdrugiej.[ł]Państwo
