Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
MAŁGORZATAOBRYCKA
ibadaczypołoonyjestobowiązekrozwijaniaswoichumiejętnościipatrze-
nianaświatszeroko,abyśmywzłoonościotaczającychnaszjawiskwidzieli
potencjałedukacyjny,anietylkozagroenia.Posthumanistycznynamysłnad
yciem,kadym
yciem,wydajesięburzyćzastanyporządek,alewrzeczywi-
stościpozwalanamnapoczucieogromnejsatysfakcjizwłączeniasięwnurt
refleksjinatematpowiększeniakręguoddziaływańwychowawczychiposzerze-
niarozumieniakategoriiinności,podmiotowościirównorzędnościiwynikają-
cejzniejpraktykiedukacyjnej.Toniejestzagroeniedlateoriiwychowania,
dlanaukspołecznychiprzyrodniczychposthumanizmukazujenampiękno
ibogactwoycia,wktórymniktniemusimiećpozycjidominującej.
Wtymartykulepromujęideęwychowaniadohumanitaryzmu.Zamysł
tenodnoszędooddziaływańedukacyjnychmającychnauwadzeproblematykę
etyczności.Uwzględniająckategorięhumanitaryzmuwwychowaniumoemy
przyczynićsiędorozwijaniaumiejętnościkonstruktywnegoitwórczegofor-
mowaniaświata.Procesytakiejak:wychowanie,kształcenieinauczanie,nie
powinnybyćograniczanewyłączniedoanalizyrelacjimiędzyludzkich.Między-
gatunkowośćtraktowanarefleksyjnie,równiewramachnaukpedagogicznych,
wnosibogactwonowychiwanychkontekstówbadawczych.Wprocesachwy-
chowawczychniemonazaniedbywaćrozwojuemocjonalnegojednostkimusi
oniśćwparzezrozwojemintelektualnym.Wychowaniedohumanitaryzmu
eksponujejegozadaniaczynienialudzibardziejświadomymi,wraliwymioraz
odpowiedzialnymi.Wezwaniedoodpowiedzialnościodnosisięnietylkodoin-
nychludziisiebie,lecztakedowszystkichistotywych.
Posthumanistkiiposthumaniściwswoichpracachteoretyczno-badawczych
uczulająnaswszystkichnakwestiezłoonościświata.Proponują,abyśmykon-
struowaliswojąpodmiotowośćwoparciuotakiecechyjak:witalność,relacyj-
ność,wraliwość,równość,tolerancja(Cadava,Connor,Nancy,1991).Cowięcej,
wposthumanizmieakcentpołoonyjestnadziałaniazwiązanezjednejstro-
nynaposzerzaniesferyzainteresowańtradycyjnejhumanistykiiwykraczanie
pozagraniceczłowieczeństwa,zdrugiejzaśpojawiająsiępostulatykwestio-
nowaniasztywnoustalonychgranic(Włodarczyk,2015,s.25;Luckmann,1989,
s.287–323).JakzauwaaLechWitkowski:flmetodologicznymkluczemdoro-
zumieniawielowymiarowościstrategiimyślowejhumanisty«mimowszystko:
zeświatemiprzeciwświatu»czydlarekonstrukcjichoćbytakichzwrotów,
jestdialektykaadaptacjiikreatywnościwwychowaniuczłowieka”(Witkowski,
2001,s.13).Iwłaśnieprojektwychowaniadohumanitaryzmuodgrywa,moim
zdaniem,kluczowąrolęwprocesienieustającegokształtowaniasięprzestrzeni