Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
unamoureux.
Jeanhochalatte,etilsneparlrentplus.Lepetit
champduPoteausetrouvaitauboutdusentier,moitié
chemindeRognes.Quandilyfut,legarons'arrta.
Lahersel'attendait,unsacdesemenceétaitdéchargé
dansunsillon.Ilyremplitsonsemoir,endisant:
Adieu,alors!
Adieu!réponditFranoise.Encoremerci!
Maisilfutprisd'unecrainte,ilseredressaetcria:
Disdonc,silaColicherecommenaitVeux-tuque
jet'accompagnejusquecheztoi?
Elleétaitdéjloin,elleseretourna,jetadesavoix
calmeetforte,autraversdugrandsilence
delacampagne:
Non!non!inutile,plusdedanger!ellealesacplein!
Jean,lesemoirnouésurleventre,s'étaitmis
descendrelapicedelabour,aveclegestecontinu,
l'envoléedugrain;etillevaitlesyeux,ilregardait
Franoisedécrotreparmilescultures,toutepetite
derriresavacheindolente,quibalanaitsongrand
corps.Lorsqu'ilremonta,ilcessadelavoir;mais,
auretour,illaretrouva,rapetisséeencore,simince,
qu'elleressemblaitunefleurdepissenlit,avecsataille
fineetsonbonnetblanc.Troisfoisdelasorte,elle
diminua;puis,illachercha,elleavaitdtourner,devant
l'église.
Deuxheuressonnrent,lecielrestaitgris,sourd
etglacé;etdespelletéesdecendrefineparaissaient
yavoirensevelilesoleilpourdelongsmois,jusqu'au
printemps.Danscettetristesse,unetacheplusclaire
plissaitlesnuages,versOrléans,commesi,dececté,
lesoleiletresplendiquelquepart,deslieues.C'était
surcetteéchancrureblmequesedétachaitleclocher
deRognes,tandisquelevillagedévalait,cachédans
lepliinvisibleduvallondel'Aigre.Mais,versChartres,
aunord,laligneplatedel'horizongardaitsanetteté
detraitd'encrecoupantunlavis,entrel'uniformi
terreuseduvastecieletledéroulementsansbornes
delaBeauce.Depuisledéjeuner,lenombredes