Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
etjecédaisaubesoindevousvoirencoreunefois...
J’espéraisquejevousretrouveraischangéepourmoi;
votresilencemel’avaitfaitcroire;j’étaisdévoré
dechagrin,etjecroyaistrouverdansvotrefroideur
laforcedemeguérir.Pourquoisuis-jevenu?Pourquoi
m’aimez-vous?Nesuis-jepasleplusgrossier,leplus
ingrat,leplussauvage,leplushassabledeshommes?
Maisilvautmieuxquevousmevoyiezainsi,etque
voussachiezbienqu’iln’yarienregretterenmoi...
Celavautmieuxainsi,etj’aibienfaitdevenir,n’est-ce
pas?
Henriparlaitavecunesorted’égarement,sestraits
gravesetpursétaientbouleversés,savoix,
ordinairementsympathiqueetdouceavaituntimbre
matetdurquifaisaitmalentendre.Marcellevoyait
biensasouffrance,maislasiennepropreétait
sipoignantequ’ellenepouvaitrienfaireetriendire
pourleurmutuelsoulagement.Ellerestaitple
etmuette,lesmainscrispéesl’unedansl’autre
etlecorpsraidecommeunestatue.Aumoment
desortir,Henriseretourna,etlavoyantainsi,ilvint
tombersespiedsqu’ilcouvritdelarmesetdebaiser.–
Adieu,dit-il,laplusbelleetlapluspuredetoutesles
femmes,lameilleuredesamies,laplusgrandedes
amantes!Puisses-tutrouveruncoeurdignedetoi,
unhommequit’aimecommejet’aime,etqui
nenet’apportepasendotledécouragement
etl’horreurdelavie!Puisses-tutreheureuse
etbienfaisantesanstraverserlesluttesd’uneexistence
commelamienne!Enfin,s’ilestencoredanslemonde
otuvisunrestedeloyautéetdecharitéhumaine,
puisses-tuleranimerdetonsouffledivin,ettrouver
grcedevantDieupourtacasteetpourtonsicleque
tuesdignederachetertoiseule!
Ayantainsiparlé,Henriseprécipitadehors,oubliant
qu’illaissaitMarcelleaudésespoir.Ilsemblait
poursuiviparlesfuries.
MadamedeBlanchemontdemeuralongtemps
commetrifiée.Lorsqu’elleretournadansson