Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
derancuneetdepit;ilplaisantaitjoyeusementsur
unbonheurqu’ilregrettaitdenepouvoirmmedésirer;
car,malgrélalicenceextrmedeshabitudescréoles,
lapuretédesmursdupreGriffonnesedémentit
jamais.
Onauraitpeut-trepuluireprocherd’aimerunpeu
labonnechre;nonqu’ilenabust(ilsebornaitjouir
desbiensqueDieunousdonne),maisilaimait
singulirements’entretenirderecettesmerveilleuses
pourcuirelegibier,assaisonnerlepoisson,
ouconserverdanslesucrelesfruitsparfumésdes
tropiques;quelquefoismmel’expression
desasensualitédevenaitcontagieuse,lorsqu’il
racontaitcertainsrepasla
boucanire
faitsaumilieudes
fortsousurlesctesdel’le.LepreGriffonpossédait
entreautreslesecretd’un
boucan
detortuedont
lerécitpittoresquesuffisaitpouréveillerunefaim
dévorantechezsesauditeurs.Malgrésonformidable
etfréquentappétit,lepreGriffonobservait
scrupuleusementsesjenes,qu’unebulledupape
rendaitd’ailleursbeaucoupmoinsrigoureuxaux
AntillesetauxIndesqu’enEurope.Ilestinutilededire
queledigneprtreauraitabandonnélerepasleplus
exquispourremplirsesdevoirsreligieuxenvers
unpauvreesclave;quepersonnen’étaitplusquelui
pitoyable,aumnieretsagementménager,regardant
lepeuqu’ilpossédaitcommelebiendesmalheureux.
Jamaissesconsolations,sessecoursnemanquaient
ceuxquisouffraient;unefoissatchechrétienne
accomplie,iltravaillaitgaiementetvigoureusement
sonjardin,arrosaitsesplantes,sarclaitsesallées,
émondaitsesarbres;etlesoirvenu,ilaimait
sereposerdecessalutairesetrustiqueslabeurs
enjouissantavecuneintelligentefriandisedes
richessesgastronomiquesdupays.
Sesouaillesnelaissaientjamaisvidessoncellier
ousongarde-manger.Leplusbeaufruit,laplusbelle
picedelachasseoudelapcheluiétaienttoujours
fidlementenvoyés;ilétaitaimé,ilétaitbéni;