Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przeanalizowałakwestionariuszezebraneod400
kanadyjskichpacjentekcierpiącychnarakapiersi,
okazałosię,że42%badanychkobietwzmiankowałostres
jakojednązgłównychprzyczynichschorzenia.
Znamiennyfaktemjest,żepowyższaproporcjajest
znaczniewyższaniżwprzypadkupytańdotyczących
predyspozycjigenetycznychczyczynników
środowiskowych.
Głębokistresemocjonalnyosłabianarządywewnętrzne,stwarzając
korzystniejszewarunkidlazagnieżdżeniasięprzeróżnychtypów
patologii,wtymrównieżnowotworów.
„Niewieleczynnikówwżyciumożebyćźródłem
głębszegostresuniżusłyszeniediagnozy:«Przykromi,ale
towyglądananowotwór!».Żebytolepiejzrozumieć,
skonfrontujmytozfaktem,żeznanynam
oddziesięciolecinegatywnywpływstresu,generowanego
przezżyciecodzienne,samwsobiejestwstanietłumić
skutecznośćukładuimmunologicznego”–piszedrPaul
McGhee.Sposób,wjakijesteśmypotraktowaniwtych
chwilach,gdycałyświatwywracasiędogórynogami,
maogromnywpływnanasząpsychikę,zaślekarz
onkologmożealbopomóc,albozaszkodzić,kładąc
nanaszebezsilneramionaodiumtakiejwieści.
Kiedychorujemy,stajemysięniezwyklepodatni
nazranienia,ausłyszeniediagnozyonowotworzeczy
AIDSmożewywołaćgłębokiezałamanie.Wswojej
książce,zatytułowanej
EmotionalIntelligence
(
Inteligencjaemocjonalna
),Golemanwyjaśnia,żetaki
kryzyspoczęściwynikazfaktu,że„zasadniczonasza
równowagapsychicznawjakiejśmierzewspiera
