Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przecież,żesątojakieśnowewyzwaniapoznawczeczydoświad-
czeniaocharakterzetraumatycznym.Bosątoprzecieżniezbyt
groźneprzygodykogoś,ktoniedojechałtam,dokądsięwybie-
rał,alboprzespałwtrawiewystawężniwiarek,albopoprostusię
pomylił.Albo–użyłniewłaściwegojęzyka,jakbohaterzamyka-
jącejcałośćWigilii.Czegowięcszukaautorwtymświecie?
Możetego,oczympiszedziśJolantaBrach-Czaina,zajmu-
jącsięrzeczywistościąDzdarzeńniepozornych”,którenazywa
Dświatem,przezroczystegotrwania”.Jakmówi,Dutożsamianie
niepozornościztym,conieciekawe,jestpoważnymbłędem.
[ś]Niepozornośćwiążesięzeskupieniemna
procesieistnienia[podkr.–E.P
.]”38.Sferazdarzeńnie-
pozornychDobejmujezjawiskaniepotrzebująceniczyjejuwagi,
byistnieć.Wpełninależądoniejniepozorniludzie[ś],istnie-
niapółprzezroczyste,którychsięniezauważa.Ichobecnośćma
jednakzwiązekzespokojempowolnegotrwaniaigwarantuje,że
podstawowesprawyidądobrze”39.Takiejgwarancjiniedająob-
serwacjeDniepozornychludzi”zeSzkicówwarszawskichPrusa.Bo
naprzykładperypetiebohateraWigiliipowodująefektkomiczny
(jakijegowyborystylistyczne),alewiodąprzecieżdoDświado-
mościswegonieszczęścia”iDwigiliisieroty”,choćbohaterczeka
wszaknienanarodzinyJezusa,tylkonapocałunekpannyMarii.
UtwórzamykającycyklkażenamzatempowrócićdoDpla-
cupodszychtami”,doobrazuowejdziwacznieumeblowanej,
jakmówinarrator,Dpustki”.Choćkażdyplac,copodkreśla,
jestzawszepusty,tudoświadczenienieobecnościczybraku
maspecyficzniesubstancjalnycharakter.Wcałymtekścieza-
chodziszczególnyruchorganizującynanowoprzestrzeńWar-
38Jolanta,córkaIreny,wnuczkaBronisławy,prawnuczkaLudwiki:[J.Brach-
-Czaina],Błonyumysłu,Warszawa2003,s.17.
39Tamże.
36
