Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zawszewartopoświęcićuwagę.WnocieedytorskiejAndrzej
K.Waśkiewiczspoglądanakilkapunktówodniesień:bliskość
przeżyciamistycznegoierotycznego,rolękostiumówimasek
skrywającychkompleksy,perwersyjneskłonności,wreszcie
transpozycjęlirycznychról.Nanietrzebazważaćwinterpreta-
cyjnejdeszyfracji.
Dziękikolejnymwierszomodtworzyćmożnarozdziałyosob-
liwejksięgimiłosnychwyznań.SzkicującrelacjęnOna-On”,
młodopolskiepoetkiprzywołująnajczęściejobrazynatury.
Wnmodelowej”sytuacjizrazupojawiająsięnadziejainieśmiałe
gesty,potemnastajefazadługiegooczekiwania(przeplatana
śmiechemiłzami),podsycanego-niedostrzegalnymidla
postronnychobserwatorów-znakami.Ramypoetyckiejkon-
wencjiujmujątutajzestawprostychanalogii:otonastajewiosna
insercerwiesięzłona”,alesymbolizowaneporyrokuwpisane
byćmusząwrytmprzemijania.Stądprzekwitającerośliny,
pożółkłeliście(FranciszkaArnsztajnowa),chłódprzymrozków
(ZofiaTrzeszczkowska).Spełnionamiłośćmogłabypokonać
wszelkientęsknice”,górębierzejednaktriadanadzieja-
niespełnienie-żalisymbolizowanySmutek.Kiedymowa
omiłości,naturalnąkolejąrzeczyodkryćmożemyperspektywę
przyszłościusłanejróżami-obrazpełnegooddania:nIkażda
wemniekroplakrwi-jesttwoja!”(Godzina,którejniebyło…
MaryliWolskiej),potęgimiłości:nPrzyjdź,gdymomdlała
krwipożaremś/Przyjdźwuściskmójzpłomieniś”(Flory
HufnagelPrzyjdź).Wyobraźniasnujeplanyszczęścia,częściej
wszakżerozgrywasiędramatniespełnienia.Wskazującprzy-
szłość,powiedziećtrzebaoobrazachkresu.Oczywiście-chwila
miłosnegotriumfuwyrywasięzegzystencjalnegocontinuum,
stajesiędoznaniem,poktórymnicjużniebędzieistotne.Schody
pięknościMariiGrossek-Koryckiejodkrywająświatwcoraz
szerszychkręgachzachwytu,którebynajmniejniekończąsięna
nniebiegwiaździstym”.ToOnjestnsłońcem”,amiłośćdecyduje
ohierarchiiwartości.Wwieluwierszachprzeważajednakpoe-
tykareminiscencji.WandaStanisławskanotuje:nZanamicicha
wizjaSmutkurosławcieniuś”(Wwieczórzimowy),podobnie
ZofiaNałkowska:nPamiętamletniąnocśWolszowymgaju/
21
