Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wośćiwyobraźnianwyrażałaradykalnysprzeciwwobecżycia
naturalnego,prowokowaładodrastycznej»zniewaginatury«,
ajednocześniezabijałanudę[ś],przekształcałaegzystencję
weksperyment,któregocelembyłoosiągnięcieniewyrażalnej
wjęzykuoficjalnejkulturysyntezyrozkoszyiśmierci”.Takie
znakiobrazowejtranspozycjiodnajdziemywwierszachna
przykładBronisławyOstrowskiejorazGrossek-Koryckiej.Poja-
wiającesięwmłodopolskiejlirycemiłosnejobrazyśmierciwciąż
przyciągająuwagę.SięgnijmydotekstuMariiKomornickiejNa
rozdrożu:n[ś]Nawietrzegnijąostatnichzwłokstrzępy./[ś]
Wbagnachśmiercikwiatpachnie,tańczyiświeci./[ś]Wnętrz-
nościwyżarłypożądańsępy//[ś]Pięknymjestwszystko
ginące-gdymija”-ot,niewielkifragment,aprzeplataśmierć
zmiłością,życiezobłędnymwiremtańca,ciemnośćzfinalnym
blaskiem.Młodopolskikodmiłosnejekspresjichętnieuwzględ-
niaprzytymzestawienia:dzień-noc,słońce-księżyc(złoto-
srebro),jawa-sen.Cowięcej,współtworząonesystemznaków,
wktórymnieustannieprzewijasięmotywsnu.
Senmożespełnićmarzenia,przynieśćbłogieobrazy,chociaż
Onodjechał.Poetkichętniegromadząnrzeczy”ulotne,nie-
trwałe.Pejzażelirycznegubiąswekontury,pojawiająsięmgły,
pajęczyny,widmowezarysypostaci.Senpowracawpoemacie
MiłośćGrossek-Koryckiej,światwierszyArnsztajnowejspo-
wijająwłaśniemgły,dominujesrebrnapoświataksiężyca.Noc
umożliwiaprzekroczeniegranicyniemożnościiniemożliwości,
pozwalanaspotkaniemiędzygrobamiipocałunek.SamaDusza
wnsłodkiejmęceklęczy”,aniekiedywleczonajestwntumany
mgielne”.Śmierćbywaostatecznąpieczęciąmotywurozstania,
niekiedyjednakopowieśćprowadzonabyćmożeśnzzagrobu”
(TensamWolskiej).WZagasłychoczachTrzeszczkowskiej
uchwycićmożnawątpliwościwynikająceznniepewnych”rela-
cjintu-tam”:nJakocieńbyłamijakcieńodchodzę,/[ś]//Kto
wie,cowgrobówkryjesięzamroczach?/Nicośćnasspotka?
Czyduchowiebratni?”.
Wartopokonaćprzestrzeniekolejnychmłodopolskichmitów
miłości.Wtytuleniniejszegotekstuprzywołałemsekwencję
zPsycheTetmajera.OtonPsychesmętna,tajemnaizamyślona”
23
