Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zatrzymaniesięprzedgranicątomądrośćpospolita.
Wtejwłaśniesferzeznajdujesięto,copowszechnie
określamymianem«rozumu»–
ratio
(któryjestzawsze
«rozumempraktycznym».Aleinteligencja,νούς,tocoś
innego:jestonaostatecznągranicą,doktórejmoże
dotrzećczłowiek–iniewykluczaserca,wręcz
przeciwnie”47.
Odnajdujemyzatemwtejkorespondencji,prowadzonej
równoleglezpowstawaniem
Credereenon
credere
,licznezgłównychelementówcałejdojrzałej
refleksjiChiaromontego.Podobniejakw
Checosarimane
[Copozostaje],refleksjatapolegaprzedewszystkim
napełnympasjizgłębianiupojęciagranicy,„miary”,które
–prawiespontanicznie–narzucasięczłowiekowi,kiedy
dochodzion„dosedna–domeny,którąbadaszTy:
sacrum
”48.Chiaromonteodnajdywałśladytakiej
koncepcjiludzkiegolosuwnaturalnejreligiistarożytnych
Greków,zichbezpośrednimpoczuciemnatury
rzeczywistości,akceptacją„przemijania”,„ulotności”,
„śmiertelności”,którzyjednaknierezygnowali
zestawianiaczłowiekawcentrumwszechrzeczy,czyniąc
tymsamymzeświatauporządkowany
kosmos49.NieprzypadkowolistyChiaromontegoobfitują
wrefleksjepodbudowaneścisłymiodniesieniami
historyczno-antropologicznyminatematstarożytnej
cywilizacjihelleńskiejiroli,jakąprzypisywałaonareligii
inarracjimitologicznej.Jesttojedenzwielu
interesującychelementówtejkorespondencji.
Odzyskanietejpradawnejisurowejmądrości
–poznaniegranicy–dawałochwiloweukojenie,ponieważ
wobliczu
sacrum
„nienależysięspodziewaćodpowiedzi
anirozwiązań,tylkodalszychpytań,znaczniebardziej
dręczącychniżte,któredręcząnasteraz”50.Taka
konkluzjastanowionajbardziejwidocznejróżnicy
dzielącejChiaromontegoijegorozmówczynię,jest
bowiempytaniemoostatecznysensświataiżycia,które
towarzyszyłomuodwczesnejmłodości,odmomentu
odejścia–traumatycznego–odkatolicyzmu,wktórym
wychowaligorodzice.Tematbraku
sacrum
ijego
