Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
40
KrystynaHeska-Kwaśniewicz
22grudnia,gdymożnacałydzieńleżećwłóżku,indzieńniespania”22czerwca,
kiedywogólenietrzebasiękłaść!Natomiastwndniubrudasa”wcalenietrzeba
sięmyć.Takarealizacjadziecięcychmarzeńowolnościwpewnymmomencie
obnażaichnierealność1przecieżniktzdrowyniewyleżycałydzieńwłóżku.
Alenajlepiej,gdydzieckoprzekonasięotymsamo.
WksiążceOstrowickiejKorczakjestżywy,autentyczny,niepodlegaidealiza‑
cji,oddanydzieciom,aleczasemsammającywsobiecośzmałegochłopca.Cza‑
samiwesoły,jakrówieśnikswychwychowanków,czasamipoważnyizatroskany,
awkońcucorazsmutniejszy.ToulubioneopowieściJasia,uruchamiającejego
wyobraźnię,możeichsłuchaćwnieskończoność,najbardziejwtedy,gdychoroba
zmuszagodopozostaniawłóżku.Babciajestdużymautorytetemkażdegodziec‑
ka,budzizaufanie1wtakiejroliwciążjestobecnawewspółczesnejliteraturze
dladzieciimłodzieży,takjestitymrazem.Chłopczykwięcprosi:nPowiedz
jeszczerazoPanudoktorze…”,asłuchającopowieściotym,jakKorczakszanował
dzieci,jakichniepozwalałlekceważyć,jakwalczyłoichszczęśliwedzieciństwo
1mimowolnieporównujegozewspółczesnąnpaniąświetliczanką”,mówiącądo
grubejZuzinpączuś-sadełko”,niebacząc,żedziewczynka1głębokoupokorzo‑
na1płacze.Scenaniewymagażadnegokomentarza,alejestbardzowymowna,
pokazujedramatbezbronnego,poniżonegodziecka,wywołującrefleksjęnatemat
tego,jakdaleko1mimowszystkichspecjalizacjiistudiówpedagogicznych1
odeszliśmyodlekcjiautoraKiedyznówbędęmały.
Jaśpyta:nBabciu,aciebiewychował?”iwtedybabciasnujedalszyciąg
opowieścioswoimżyciu;wspomina,jakpoukończeniuczternastulatwyszła
zDomuSierot,jakułożyłasobieszczęśliwieżycieijaklataspędzonezeStarym
Doktoremnauczyłyją,jakżyć.NigdyniezapomniałaonPanudoktorze”izlę‑
kiemśledziłajegolosywczasieokupacji.
Istotnyjestteżwątekksiążek,bochłopiecposiadawswejbiblioteczcedzie‑
łaJanuszaKorczaka.Opisującporządekregałów,informuje:nnagórzeksiążki,
zktórychwyrosłem.CzekająnaJulka[młodszegobrata1dop.K.H.K.].Na
drugiejpółceoddołuksiążkiodbabci.KrólMaciuśPierwszy,KrólMaciuśna
wyspiebezludnej,Kajtuśczarodziej,BankructwoMałegoDżeka,wszystkienapi‑
sałJanuszKorczak,czyliPandoktor.Boonpisałksiążkidladzieciidladorosłych.
Tedladorosłychsąwpokojubabci”14.Tobardzoważnyidobrzeprzemyślany
zabiegAutorki.Niemanachalnegonakłanianiadoczytania,alewskazaniedobrze
wyposażonejbiblioteczkiwpokojudziecięcymjakoczegośoczywistegostanowi
bardzoistotnyprzekazdodorosłegoczytelnika.Młodemunatomiastuświadamia,
jakważnyjestwłasnyksięgozbiór.
Takfabułaopowieścibabcizbliżasiędoczasuwojny,dodramatugetta.Babcia
zaczynamówićbardzopowściągliwie,jejgłoscichnie1nakoniecledwiego
słychać,ajejoczyrobiąsięwilgotne.Tłumaczydzieckuprosto:nGettotobyło
14Ibidem,s.47.
