Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wdrugi,tylkopobyładłużejsama,tozaliczyłabymkilkufacetów
inabrałabympewnościsiebie.Teraz,będącpotrzydziestce,czujęsię
jakstarapanna.Mogłabymtakbezkońcarozmyślaćnadswoim
samotnymżyciemalbowykazaćsięodwagąizacząćnadrabiać
zaległościwnawiązywaniurelacji.Samotnośćdokuczałamijuż
odjakiegośczasu.
–Wieszco?Myślę,żezdecydowaniepowinnaśzaliczyćjakiegoś
faceta.–Agnespochylasięnadkrzesłemipodnosipokrowiec
zsuknią.–Mamtrochęczasumiędzyprzygotowaniamidoślubu,więc
mogłybyśmywykorzystaćmojeostatniechwilewolnościiposzaleć
razem,pochodzićpopubachczyklubach.Możemyiść,gdzietylko
będzieszchciała.Poznaszkilkuprzystojniaków,nabierzeszwprawy
iwrócisznawłaściwetory.Jakjużdojdziedoczegoświęcej,
toprzecieżsamawiesz,jaktodziała,miałaśwkońcukilkufacetów.
Musiszwyluzować,bozwariujesz.Kiedyostatniotorobiłaś?
Poczułamsięniezręcznie,odetchnęłamimruknęłampodnosem:
–Przecieżwiesz…
–Kobieto,zlitujsię!Jabymoszalała!
–Czytymyślisz,żejacałyczasmyślętylkooseksie?Ażtak
zdesperowananiejestem!
–Apowinnaś!Poczekaj,ażpowiemMartinowi,żetylepościsz,
tozarazprzyniesienanaszewspólnewieczorkicałątorbęerotycznych
zabawek.
–Nicmuniepowiesz.Martinniemusibyćwtowtajemniczony,
niechsięskupinaswoimnowymchłopaku,skończysięjakzostatnim,
którygookłamywał.Obiecaj,żenicniepowiesz!
–Alewiesz,żesięmartwię…
–Obiecaj!
–Dobrze,obiecuję,alepostarajsięwyjśćtrochędoludzico?
–Postaramsię…Aleniegwarantujęefektów–dodajęjużnieco
