Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bóg,któregoobserwowałamprzezostatniedwadni,przepychałprzez
prógsąsiedniegomieszkaniawielkikarton.Obcisłejeansylekko
musięobsunęłyipokazałygórnączęśćbielizny.Poddopasowanym
czarnympodkoszulkiemwidziałamkażdynapiętyodwysiłkumięsień.
Stałamipoprostusięnaniegogapiłam.Wyglądałonato,żewybrał
mniejszemieszkanie,tużobokmojego.Zamurowałomnietotalnie.
Zapewnepoczułmójwzroknasobie,bosięodwróciłispojrzał
namnie.
Fakt,żejestprzystojny,tojedno,alejegooczy…onehipnotyzują.
Brązowo-miodowetęczówkisąpoprostuprzepiękne.Dotegotedługie
iczarnerzęsy.Nacofacetomtakiepięknerzęsy?Nie
masprawiedliwościnatymświecie.Ocknąwszysięzlekkiegoszoku,
próbujęsięprzywitaćznowymlokatorem.
–Yy,cześć–rzucamlekkozachrypniętymgłosem.
–Witam–odpowiada,lustrującmniewzrokiem.
–Widzę,żesięwprowadzasz.–Uśmiechamsię,dodającsobie
otuchy.–Todobrywybór,bosąsiedzisąnaprawdęmiliiprzyjaźni.
Lokalizacjateżjestcałkiemprzyjemna.SaraLorisson.–Zamieram
zwyciągniętąręką,którąpochwiliopuszczam,bomężczyzna
najwidoczniejniemaochotynaprzyjacielskiuściskdłoni.
–DavidCowell–odpowiadaoschle.
–Widzę,żebędziemysąsiadami.–Zastygamnachwilę,poczym
dodajęzdenerwowana:–Gdybyśczegośpotrzebował,informacjiczy
oprowadzenia,topukaj,zazwyczajjestemwieczoremwmieszkaniu.
Stoiprzezkilkasekund,przyglądającmisię,poczymodpowiada:
–Dziękuję,alenieskorzystam.Miłegodnia!–rzuca,wchodząc
szybkodomieszkania.
Zdębiała,stojęzuchylonąbuzią.Cosięwłaściwietutajwydarzyło?
Czyjazrobiłamjakąśgłupiąminęalbowjakiśsposóbgouraziłam,
żetakniemiłomniepotraktował?Nawetnieuścisnąłmiręki
naprzywitanie!Poczułamsięjakostatniaidiotka,stojącztą
