Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
CzęśćI.MłodyLudwig
etniczne,społeczneipolityczne.Gdyprzychodziłodorozkoszowania
siętwórczościąstarychinowychmistrzówmuzycznych,podziałypoli-
tyczneniebyłyzdolneporóżnićwiedeńczyków.Wprzeciwieństwiedo
polityki,gdzieniedającesiępogodzićświatopoglądyzdawałysięwyklu-
czaćjakiekolwiekobiektywnestandardyczyprawdziwiespecjalistyczną
wiedzę,wmuzycerzeczydobreodzłychoddzielałszerokikonsensus.
Tęwłaśniemiaręprzykładanodowystępówwiedeńskichfilharmoników
iopery,nieznająclitości.ZaWilliamemJohnstonem:DNiechlujstwo
(Schlamperei)możnatolerowaćwpolityce,aleniewwykonaniachmu-
zycznychczyteatralnych”11.
MisesniepodzielałtolerancjimieszkańcówWiedniadlapolitycznej
Schlamperei,alewrazznimipasjonowałsięmuzyką.Tępasjęutrzymałdo
końcaswoichdni.JegopasierbicaGittaSerénydzieliłasięwspomnieniem
swegodziewięćdziesięcioletniegoojczymasiedzącegoobokniejpodczas
nowojorskiegowykonaniaNadpięknymmodrymDunajemStraussa.Oczy
staruszkajaśniały,gdynuciłwtaktmuzyki.
WiedeńscyŻydzi
RodziceLudwigamoglipolegaćnazwartejsiecikrewnych,którzypo-
mogliimwłączyćsięwżycieWiednia.ArthuriAdelekorzystalizwłaszcza
zwięzirodzinnychzmiejscowymifamiliamiMisesówiLandauów,atak-
żeNirensteinówiKallirów.LudwigaiRichardaoddzieckałączyłyprzy-
jaźniezmłodymiczłonkamiobuostatnichrodów.WweekendyLudwig
częstowidywałsięzeswoimdziadkiempokądzieliFiszelemLandauem,
któregozresztąwielcepodziwiał(dziadekpomieczuzmarłprzedprzy-
jęciemmłodzieńcadogimnazjum).ZNirensteinamiiinnymikuzynami
Misesowiespędzaliwakacjenawsi.
Dorzadkościnależećmusiałykontaktyspołecznewychodzącepoza
żydowskierody.Starywiedeńskiestablishmentbyłzamkniętynaprzyby-
szów–tytułszlacheckiMisesówbyłzbytświeży,abyśrodowiskogouzna-
ło.Ludwigmiałjeszczedoczekaćczasów,gdypochodzenieprzestałosię
liczyć(przynajmniejoficjalnie).Poupadkumonarchiiwlistopadzie1918
rokunowyrepublikańskirządzniósłwszelkietytułyszlacheckieizaka-
załichużywaniawdruku.WedługaustriackiegoprawaLudwigHeinrich
wyjątkowodalecenatleinnychdziedzinsztukiprześcigająpomniejszychtwór-
ców(Johnston,Vienna,Vienna,s.20).
11
Ibidem,s.104.
