Ludzka starość

Artur Fabiś, Joanna K. Wawrzyniak, Agata Chabior

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7850-946-2

DOI:

Wydawnictwo:

Oficyna Wydawnicza IMPULS

Rok wydania:

2015

Liczba stron:

466

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Fabiś, Artur; Wawrzyniak, Joanna K.; Chabior, Agata. Ludzka starość. Red. . Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS, 2015, 466 s. ISBN 978-83-7850-946-2

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Fabiś, A.

A1 Wawrzyniak, J.K.

A1 Chabior, A.

T1 Ludzka starość

PB Oficyna Wydawnicza IMPULS

PP Kraków

YR 2015

SN 978-83-7850-946-2

Bibliografia BibTex:

@Book{ 157871, author = "Fabiś, Artur and Wawrzyniak, Joanna K. and Chabior, Agata", editor = "", title = "Ludzka starość", publisher = "Oficyna Wydawnicza IMPULS", year = "2015", address = "Kraków", isbn = "978-83-7850-946-2" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Fabiś, Artur

AU - Wawrzyniak, Joanna K.

AU - Chabior, Agata

ED -

TI - Ludzka starość

PB - Oficyna Wydawnicza IMPULS

CY - Kraków

PY - 2015

SN - 978-83-7850-946-2

ER -

Netografia (standard APA):

Fabiś, Artur; Wawrzyniak, Joanna K.; Chabior, Agata. Ludzka starość [baza danych online] Kraków: Oficyna Wydawnicza IMPULS, 2015 [dostęp: 01 09 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/ludzka-starosc-artur-fabis-joanna-k-157871.

Proponowana książka wpisuje się w wielowymiarowe i wieloobszarowe sposoby poznania, poznawania, oglądu i opisu starzenia się i starości. Ma ona charakter interdyscyplinarny, a koncentruje się wokół społecznych teorii starzenia się i starości. Prze...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7850-946-2

DOI:

Wydawnictwo:

Oficyna Wydawnicza IMPULS

Rok wydania:

2015

Liczba stron:

466

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Strona tytułowa2
Spis treści3
Wstęp6
Rozdział I: Starzenie się i starość. Definicje – teorie – koncepcje11
1. Gerontologia jako nauka o starzeniu się i starości11
1.1. Definiowanie gerontologii i jej subdyscyplin11
1.2. Kształtowanie się gerontologii społecznej jako nauki18
1.3. Metodologia badań gerontologicznych22
1.4. Teorie starzenia się i przystosowania do starości30
2. Starzenie się i jego charakterystyka50
2.1. Starość jednostkowa i globalna50
2.2. Starzenie się jako proces55
2.3. Zadania rozwojowe w fazie starości63
2.4. Kryzysy typowe dla okresu starości65
2.5. Typy starzenia się oraz rodzaje przystosowania do starości80
2.6. Stereotyp starości i człowieka starego90
3. Starość jako zadanie rozwojowe99
3.1. Wychowanie do starości i w starości100
3.2. Profilaktyka starzenia się107
3.3. Wychowanie przez starość113
3.4. Dojrzałość116
3.5. Mądrość122
3.6. Przygotowanie do śmierci124
4. Życie duchowe i świat wartości seniorów132
4.1. Aksjologiczny wymiar rozwoju człowieka w późnej dorosłości132
4.2. Duchowość136
4.3. Wiara i religijność140
Rozdział II: Codzienność życia w starości148
1. Jakość życia i satysfakcja życiowa w starości148
1.1. Określenie jakości życia148
1.2. Pomyślne starzenie się151
1.3. Satysfakcja życiowa157
2. Potrzeby osób starszych161
3. Życie rodzinne i funkcjonowanie gospodarstwa domowego174
3.1. Powtórne małżeństwa i związki partnerskie seniorów183
3.2. Rola babć i dziadków w funkcjonowaniu rodzin188
4. Partnerstwo i seksualność seniorów193
4.1. Zmiany biopsychiczne w późnej dorosłości197
4.2. Aktywność seksualna199
4.3. Sztuka miłosna w starości205
5. Jakość życia a przestrzeń fizyczna seniorów208
5.1. Mieszkanie dla seniora – aspekty prawne i organizacyjne210
5.2. Funkcjonalność mieszkań a bezpieczeństwo i aktywność217
Rozdział III: Aktywność w starości223
1. Edukacja osób starszych223
1.1. Specyfika uczenia się ludzi starych227
1.2. Samowystarczalność jako nadrzędny cel uczenia się seniorów234
1.3. Najpowszechniejsze zakresy uczenia się osób starszych w instytucjach241
1.4. Uniwersytet trzeciego wieku jako przykład instytucji kształcenia seniorów247
1.5. Miejsce seniorów w edukacji nieformalnej256
2. Aktywność społeczna ludzi starszych259
2.1. Uczestnictwo seniorów w strukturach społeczeństwa obywatelskiego262
2.2. Grupy samopomocowe265
2.3. Wolontariat seniorów268
3. Uczestnictwo i aktywność kulturalna osób starszych275
3.1. Kluby seniora miejscem uczestnictwa i aktywności kulturalnej seniorów283
4. Aktywność w obszarze nowych technologii289
5. Aktywność zawodowa seniorów293
5.1. Determinanty aktywności i dezaktywacji zawodowej297
5.2. Aktywność ekonomiczna307
5.3. Srebrna gospodarka310
5.4. Zarządzanie wiekiem314
Rozdział IV: Zagrożenia, troski i wyzwania w okresie starości317
1. Marginalizacja i dyskryminacja osób w okresie późnej dorosłości318
1.1. Przyczyny i skutki marginalizacji osób starszych322
1.2. Przejawy dyskryminacji seniorów326
1.3. Wykluczanie cyfrowe seniorów333
2. Zdrowie i choroba jako determinanty jakości życia w starości339
2.1. Zdrowie jako czynnik warunkujący jakość życia w starości339
2.2. Choroba360
3. Troski i niepokoje egzystencjalne ludzi dojrzałych367
3.1. Lęk tanatyczny369
3.2. Sens życia373
3.3. Bilans życia376
3.4. Samotność, osamotnienie, izolacja379
3.5. Cierpienie383
3.6. Strata, żałoba i wdowieństwo387
4. Zachowania patologiczne w starości i wobec osób starszych393
4.1. Uzależnienia osób starszych394
4.2. Ubóstwo i niedostatek seniorów402
4.3. Autodestrukcja – samobójstwa w starości409
4.4. Przemoc wobec osób starszych417
Zakończenie435
Bibliografia438
Strona redakcyjna466

(2006,s.2).

Tadefinicja,podkreślającaodrębnośćgerontologiiodgeriatrii,

jednocześniewskazujenasilnezakorzenienietejpierwszejgłównie

wnaukachmedycznychiprzyrodniczych.Ichoćwspomnianotakże

psychologięisocjologię,towyraźniepominiętoobszarynauk

humanistycznych.Interdyscyplinarnośćgerontologiiograniczono

zatemwtejperspektywiedowęższegogronadyscyplinsilnie

współpracującychzmedycyną.

Analizakolejnychdefinicjiprzedstawicielinaukmedycznych

dajejedyniepotwierdzenieistnieniawśródnichbardzo

zmedykalizowanegopodejściadogerontologii.LekarkaKinga

Wiśniewska-Roszkowskapisze:

[...]gerontologiatonaukaostarzeniusię,owszystkichzwiązanychznim

zjawiskachiproblemach–wchodzituwgręnietylkostarzeniesięludzi,ale

równieżzwierzątiroślin.Gerontologiemmożebyćnietylkolekarz,alebiolog,

socjologczypsycholog(2003,s.73).

WpodobnymtoniedefiniujegerontologięBarbaraBień:

Zewzględunaśrodowiskoweispołeczneuwarunkowaniastarzenia

zainteresowaniagerontologiiwykraczająrównieżpozazakresnaukmedycznych

iobejmujązagadnieniazpograniczainnychdziedzinnauki–socjologii,

psychologii,demografii,anawetprawaczyarchitektury–oiledotycząosób

wpodeszłymwieku.Stanowitouzasadnienieinterdyscyplinarnegocharakteru

gerontologii,takżewznaczeniupozamedycznym(2006,s.90).

Jednoznacznenadawanieprymatumedycyniewdyscyplinie

zajmującejsięstarzeniemsię,bezsprzecznieuwidocznione

wpowyższychdefinicjach,jestzwieluwzględówuzasadnione.

Interdyscyplinarnośćjakocechakonstytutywnagerontologiiwydaje

sięniebudzićzastrzeżeń,jednakskładowejejbudującejsię

tożsamościjużtakieoczywisteniesą.Niebezzasadnejestjednak

poszukiwaniegłównychźródełinspiracji,zainteresowańczymetod

pozyskiwaniadanychostarościwnaukachhumanistycznych.

Niedostrzeganieistotnościwieluaspektówżyciaczłowieka

(mieszczącychsięwzainteresowaniachobszarunauk

humanistycznych)wjegoostatnimokresierozwojowym,takichjak

rozwójduchowy,kulturalny,relacjerodzinne,uczeniesię,cierpienie

czyposzukiwaniesensuistnienia,wydajesięniebezpiecznym

uproszczeniem.

MariaSusułowskadostrzegawagępartycypacjipsychologii

Brak wyników

Ludzka starość

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra