Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sztormupasażerowiezobaczylinahoryzoncieżagle„Violet”.Jednostkizbliżyłysiędosiebie
natyle,abyzałogimogłyporozmawiać.Okazałosię,że„Violet”nabieraławody.Wichura
rzucałastatkamijakzabawkami.Pompyna„Violet”byłyniesprawneikapitanBenjamin
Suggitobawiałsię,żewszyscyzatoną.Na„DukeluWilliamsie”narazieniebyłoprzecieków
izdawałosię,żewszystkoidziedobrze.Uwagaczłonkówzałogiipasażerówskupionabyła
nawalcezżywiołemimajaczącejwoddali„Violet”,którączekałanieuchronnazagłada.
Popewnymczasiekuogólnemuprzerażeniuzałogazaobserwowaładużyprzeciek
równieżna„Dukelu”.Wobliczukatastrofyludziezjednoczylisięwwalceożycie.Brytyjska
załogaiakadyjscyprzesiedleńcybezustanniepracowalinazmianęprzypompach.Po
dwóchdniachzmagańzżywiołemniebonachwilęsięrozjaśniłoizdesperowanymludziom
ukazałsięprzerażającywidok.„Violet”dryfowałanawielkichfalachobróconadogórydnem.
WkrótceposzłanadnowrazzprawieczterystomaAkadyjczykami.Tenwidokzałamał
pasażerów„Dukela”.Dzieciwtulonewmatkiszlochały.Kobietyobejmowałydzieciipłakały
wrazznimi.Mężczyźniwstrząśnięcizatonięciem„Violet”walczylicosił,wypompowując
wodęizastanawiającsię,cojeszczemogązrobić,żebyocalićżycie.Czuli,żesytuacjajest
beznadziejnaijeśliniezdołajązatamowaćprzecieku,toczekaichtensamloscopasażerów
„Violet”.Bylijużblisko.OdwybrzeżaFrancjidzieliłoichkilkadnirejsu.Walkatrwałatrzydni,
aleokazałasiębeznadziejna.Mimowielupróbipomysłównaocaleniestatkustałosięjuż
jasne,żenieudasięgouratować.Sztormniedawałzawygraną,leczgdynadziejaopadła,
załogadostrzegławoddaliparężagli.Do„Dukela”zbliżyłsięokrętpodduńskąbanderą.
Pasażerowiezaczynaliwiwatować,żewkońcuprzyszłowybawienie,gdyokrętzawrócił
ioddaliłsię.Ostatnianadziejaprysła.Zostalisaminadziurawejłajbie,bezżadnejszansyna
pomoc.
Gdyzatonięciestatkubyłojużnieuchronne,NoëlDoironudałsiędokapitanaizełzami
woczachoznajmiłmu,żeprzychodziwimieniuwszystkichAkadyjczyków,którzyuznali
wspólnie,żekapitanijegozałogapowinnisięratowaćnaszalupachratunkowych.Tak
przynajmniejzapewniałpóźniejwswojejrelacjikapitanNichols.PodobnoAkadyjczycy,
przekonani,żekapitanizałogazrobili,cowichmocy,żebyuratowaćstatek,zaproponowali
im,żebyratowaliswojeżycie,aichpozostawilinapewnąśmierć.Kapitanizałoga
skorzystalizokazjiiopuścilijednostkę.Zabralizesobąakadyjskiegoksiędzaijeszcze
czterechprzesiedleńców.„Dukela”wrazzNoëlemDoironemijegorodzinąpochłonąłocean.
StraciliżyciewlodowatychwodachkanałuLaManche,okołostukilometrówodwybrzeża
Francji.Wsumieoceanpochłonąłtegodniażycieokołotrzystusześćdziesięciu
Akadyjczyków.RelacjakapitanaNicholsabyławielokrotniedrukowanawówczesnej
Europie,apostawaAkadyjczykówipostaćNoëlaDoironastałysięwręczlegendarne.Od
2004roku13grudnia,datazatonięcia„DukelaWilliamsa”,jestdniempamięciAkadyjczyków
uwieczniającymnietylkozatonięciestatku,aleteżśmierćwszystkich,którzyzginęlipodczas
deportacji.Szacujesię,żewwynikugłodu,chorób,którepustoszyłyprzepełnionestatki,
sztormówiwypadkówzginęłookołodwóchtysięcyludziwypędzonychzNowejSzkocji.
Pośródtych,którymudałosięprzetrwaćidotrzećdoFrancji,byłdwunastoletniCharles
Guillotte.Przypłynąłnajednymzestatków,któryprzycumowałwPleudihenwpółnocnej
Francji23stycznia1759roku.Mimotrwającejwojnymiędzyimperiamibrytyjskiejednostki
zwywieszonąbiałąbanderąmogłyzawijaćdofrancuskichportównaczas„rozładunku”
akadyjskichprzesiedleńców.PrzodkowieCharleslawyemigrowalidoAkadiizokolic
