Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
RozdziałI.BYŁOWSPANIAŁETOWARZYSTWO
wreżyseriiHejno,takżewrocławskiegoRyszardaIIISzekspira,Polowanie
nalisaMrożkawinscenizacjiTomaszuka,autorskiegoOrfeuszaSmandzika
iDekameronaWilkowskiego.
MiarąlalkowegozauroczeniaHenrykaRogackiegojesttakżeto,żekilka
przynajmniejszkicówpomieszczonychwinnych,niżnlalkowe”,działach
książkitakżeujawniająswojąprzynależnośćdotegoobszarufascynacji.
Weźmynadowódtrzyztekstównmłodopolskich”.WanalizieobrazuWyczół-
kowskiegoStańczyk(lubSzopka)uwagaautora(niezależnieodopisuróżnych
wizjipostaciStańczyka,np.WyspiańskiegolubMatejki)zdajesięskupiać
emocjonalnienienapostacitrefnisia,lecznalalkachpomieszczonychna
stojakuzajegoplecami.Bardzocennyinformacyjnieszkicozaintereso-
waniachteatralnychwybitnegomłodopolskiegokrytyka,IgnacegoMatu-
szewskiego,dotyczyjegopracyBohaterowiejasełek(njasełkami”nazywał
mylnieMatuszewskiwszelkielalkoweformyteatralne).Wszkicuorozpra-
wieKisielewskiegoJapończycywteatrzeRogackiodopisumłodopolskich
zainteresowańteatremKawakamiegoprzechodzidopowinowactwateatru
Wschoduiteatrulalek,któryzkoleiweuropejskiejrefleksjinadteatrem
nwogóle”dowartościowanyzostałuMaeterlinckaiCraigadopoziomunaj-
wyższejnteatralności”.Kiedyzaśautoropowiadaozaręczynowymserwisie
iteatrzykucukrowymzPanaTadeusza,tojesttotakżeopowieśćosarmackim
laickimretabloorazzapowiedziachnteatruprzedmiotu”nascenielalkowej.
To,cozostałopowiedzianeolalkowychfascynacjachRogackiego,nie
powinnoprzysłaniaćuznaniadlannielalkowych”publikacjiwtejsolidnej
książce.Kilkaznichwymienionychzostałowcześniej,licznezasługująna
uwagę.Autorksiążek:WarszawskimszlakiemLeonaSchillera(1990)oraz
LeonSchiller.Człowiekiteatr(1995)niemógłnieprzywołaćtegonazwiska
tutaj,czegodowodemsądwaszkiceoSchillerze(ocałkowicieodmiennej
poetyce,cozdajesiępotwierdzaćtezęodwoistościnaturybadawczejauto-
ra).InnymludziomteatrupoświęciłRogackijeszczekilkatekstów.Jesttu
np.mowaoambiwalentnychrelacjachOsterwyiskamandrytów,personal-
nychlegendachteatralnychuparcieopierającychsięweryfikacji,aktorskich
dokonaniachZygmuncieHübnera,zapomnianymaktorzeTeatruPolskiego,
JózefieSosnowskim.
Wpomieszczonychwtejksiążcekilkuzapisachinscenizacjidramatycznych
(reżyseriiSwinarskiego,JarockiegoiGrzegorzewskiego)autorjestsumienny
idrobiazgowy,alespodchłoduobserwatorawybijawyraźnienapiętaemo-
cjonalniefascynacja.Rogackiwidzinwszystko”:szczegółyscenografii,ruchu
scenicznego,koncepcjępostaci,jejkostiumicharakteryzację,gospodarowanie
przestrzeniąscenicznąirozkładwniejposzczególnychscenspektakluitp.
