Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SamCedrykniemiałoniczympojęcia.Niktmuotymnigdynie
wspomniał.Wiedział,żejegotatabyłAnglikiem,topowiedziała
mumama,aletataumarł,gdychłopiecbyłtakmały,żeniezbytdobrze
gopamiętał,pozatym,żebyłwysoki,miałniebieskieoczy,długie
wąsyiżewspanialedałosięnanimjeździćnabaranapopokoju.
PośmiercitatyCedrykszybkozrozumiał,żelepiejnierozmawiać
onimzmamą.Kiedyojcieczachorował,odesłanoCedrykazdomu,
akiedywrócił,byłojużpowszystkim.Matka,którawcześniejrównież
ciężkochorowała,zaczynaładopierosiadaćwfoteluprzyoknie.Była
bladaichuda,zjejślicznejtwarzyzniknęłydołeczki,aoczymiała
dużeismutne.Ubierałasięnaczarno.
–Najdroższa–powiedziałCedryk(wtensposóbzawszezwracał
siędoniejtataichłopiecnauczyłsiętakmówić)–Najdroższa,czy
mójtataczujesięlepiej?
Poczuł,żejejramionadrżą,więcpodniósłwgóręotoczonąlokami
główkęispojrzałjejwtwarz.Dostrzegłwniejcoś,cosprawiło,
żepoczuł,jakbyzarazmiałsięrozpłakać.
–Najdroższa–powtórzył–czyonwyzdrowiał?
Iwtejsamejchwilijegokochającesercepodpowiedziałomu,
żelepiejbędzieobjąćmamęzaszyję,wycałowaćiprzytulićswój
miękkipoliczekdojejpoliczka.Zrobiłto,aonapołożyłamutwarz
naramieniuigorzkozapłakała,tulącgotak,jakbynigdyjużniemiała
wypuścićzobjęć.
–Tak,wyzdrowiał–łkała–jestcałkiem,całkiemzdrów,alemy...
myniemamyjużnikogopozasobą.Zupełnienikogo.
WtedypomimomłodegowiekuCedrykzrozumiał,żejegoduży,
przystojnymłodytatajużniewróci,żeumarł,podobniejakumierali
inniludzie,choćniemógłdokońcapojąć,jakadziwnarzeczwywołała
całytensmutek.Ponieważmamazawszepłakała,gdymówiłotacie,
chłopiecpostanowiłwduchu,żelepiejniebędzieonimzbytczęsto
wspominał.Odkryłtakże,żelepiejniepozwalaćjejsiedziećbezruchu
