Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przykład
Nierzadkolaboratoriumuzyskujebardzomałąobjętośćkrwiodnoworodkaimado
dyspozycjinp.tylko50plsurowicy,azleconychjestoznaczeniekilkuanalitów,
doktórychwsumiepotrzebnejest200plsurowicy,uwzględniającprzestrzeńmartwą
automatu.Wtedypojawiająsięwsumietrzyproblemy:
Doobliczeniarozcieńczeniakorzystasięzewzoru:
jakrozcieńczyćpróbkę,
czyporozcieńczeniustężeniektóregokolwiekzanalitówniebędzieponiżej
czułościmetody,
czymożnawykorzystaćtensamdiluentdokażdegozoznaczeń.
objętćpróbki
objętośćpróbki+objętośćdiluentu
=
objętośćpróbki
objętośćroztworu
czyli
50µlsurowicy
50µlsurowicyobjętośćdiluentu
50µlsurowicy
200µlpróbkiporozcieńczeniu
Zrównaniawynika,żedo50plsurowicynależydodać150pldiluentu.
Zatempróbkabędzierozcieńczonawstosunku1:3(jednaczęśćsurowicyitrzyczęści
diluentu,czyliczterokrotnie).
Dlawiększościparametrówjestważnywzroststężenia.Gdyoznaczenieanalitów
przeprowadzasięnaautomacie,zregułydowszystkichoznaczeńwykorzystujesię
tensamdiluent,aleprzyrównoczesnymkorzystaniuzmetodautomatycznych
imanualnychdooznaczeniategosamegoanalitudobrzejestznaćwpływdiluentu
nadaneoznaczenia.
Poanalizierozcieńczonejsurowicylubmoczuwymaganejestpomnożeniekońcowego
wyniku(automatycznielubmanualnie)przezrozcieńczenie.Brakuwzględnie-
niakońcowegorozcieńczenia,czylibrakpomnożeniauzyskanegowrozcieńczonej
próbcewynikuprzezkońcowerozcieńczenie,jestczęstymbłędemlaboratoryjnym.
2.1.Sposobyrozcieńczania
23