Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kiedyokazujesię,żewiększośćjegoprzyjaciół,znanych
mujakowybitniintelektualiści,porozumiewasię
prymitywnąnowomowąinajwyraźniejboisięwychylić
pozajejpoznawczyhoryzont.Tedoświadczenia
wystarczyły,bypoetawykorzystałsweznajomości
iwyjednałsobieponownywyjazd–tymrazemdoFrancji
–copozwoliłomuucieciopublikowaćniebawemgłośną
deklaracjęnatematprzyczynswejdecyzji.
Tospowodowałokolejnąnagonkę–tymrazemzestrony
emigrantów,wwiększościprzekonanych,żemają
doczynieniazsowieckimagentem,niewspominającjuż
okalumniach,jakienańrzucanozkraju.
Zauważmy,ilewtejkrótkiejhistoriimiejsc,wktórych
pojawiałasiębolesnakoniecznośćwyborów(większość
spośródnichMiłosznazywałpotem„samobójstwem”).
Ijakwielerazyzmieniałysiękryteriaowychwyborów
–zarównotepozytywne,jaknegatywne–jakczęsto,
właściwiezawsze,przykolejnychsądachnależało
umieszczać„tak,ale…”,aprzyuzasadnieniachdecyzji
–ichrówniegorącezaprzeczenieipotępienie.Historia
Miłoszawtychlatachdajesięująćwklamrędwóch
sylwestrów:wczasiepierwszegobyłzrozpaczonym
racjonalistąszukającymrozsądnegoprojektużycia
wkrajupodsowieckąkuratelą,wczasiedrugiego–już
tylkoczłowiekiem,którego,jakmawiałczęsto,„żołądek
niewytrzymał”itozdecydowałooucieczce.Wtym
samymczasieAndrzejBobkowskipisałswojedwateksty-
uzasadnienia:jeden,pisarzawracającegodokraju
itłumaczącegoswestanowiskoprzyjacielowiwParyżu,
drugi–równieprzekonujący–broniłdecyzjitego
