Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
korzystającebezwstydniezchwytówliteraturybrukowej
–przemycałmimochodemwizjęmiasta,któraniemogła
siępodobaćówczesnymwładzompolitycznym–tak
dalecebowiemodbiegałaodlukrowanychwizerunków
powstającychwsocrealistycznymduchu.BodajJanWalc
pierwszyzauważył,jakszczególnyjest
toportret7.BohaterowieTyrmandaodmawiająuznania
tyminwestycjomnowegocentrumWarszawy,którebyły
wizytówkąnowegoustroju.Przechodząwielerazyobok
DomuPartii,alenigdygoniezauważają,PałacKultury
jestdlanichjedyniemajaczącymzdala„wieżowcem”
na„największymplacuEuropy”,podktóregobudowę
zburzonocałądzielnicę8.Pióroautoraożywiasię
zatoprzyopisiewarszawskichbazarów,zajmujących
wtamtychlatachparteryipodwórzazrujnowanych
kamienicwsamymcentrummiasta.Totamdziejąsię
różnenieprawości,tamgnieździsiękryminalnyelement,
alezarazemtambijeprawdziwesercetegomiasta,
sątambowiemludzie,którzy–wbrewszykanomwładz
–postanowiliwziąćswójloswewłasneręceidecydować
suwerennieoswoimżyciu.WpowieściTyrmanda
zaznaczasięzatemzcałądobitnościąkonflikt,jaki
wynikazestalinowskichprojektówodbudowyWarszawy:
architekciwznosząpoddyktandoideologów9nowe
gmachyiplacecentrum,starzywarszawiacyjednak
nigdyichdokońcaniezaakceptują10,wybierając
temiejsca,gdzietoczysiężycie,gdzietrwaprywatny
handelirobisięinteresy–choćbynawetmiejsca
teurągałyestetyceipowszechnymwyobrażeniomotym,
jakmawyglądaćcentrumstolicy11.
