Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpodróż.Awciągudniajegoprawnukiuwielbiaływskakiwaćnafurę
ijechaćrazemznimnaprzejażdżkędomiastaalbodrażnićświniaki,
którehodowałażdośmierciw1977roku,niedługopo14.urodzinach
Michaela.
Chłopcyniedokońcazdawalisobiesprawęztego,żeteproste
iwyglądającenaśmiesznerzeczy–mułiświniaki–stanowiłydorobek
jegożycia.Michaelopowiadał,żepradziadekniechętniemówił
oprzeszłości,więcniewytłumaczyłmłodym,jakważnabyłakiedyś
hodowlazwierząt.Alepolatachnawetprzypadkowawzmianka
oDawsonieJordaniewywoływaławzruszeniejegoprawnuka.
„Byłtwardy–wspominastaruszkaMichael.–Oj,był.Twardyjak
cholera”.
Rzeka
MożelepiejzrozumielibyścieświatDawsonaJordana,gdybyściemogli
stanąćranonadbrzegiemrzekiNortheastCapeFearwHollyShelter.
Dzisiajokolicasięrozwinęła–nowoczesnedomy,restauracjeisklepy.
Aleświatłowciążjesttakiejakkiedyś–przezwiększośćdnia
drażniąceioślepiające,tańczącepowodzieiodbijającesięodniej,
przenikająceprzezporannąmgłę.Jeślichcesiępoczućulgę,trzeba
udaćsięwgłąblądu,żeby,pominięciubagienipotoków,móc
odnaleźćsamotnośćwcieniuwielkichsosen.
TotuspędziłmłodzieńczelataDawsonJordan–pracowałjako
drwalwtartaku,ścinałnajwiększezmajestatycznychdrzew,układał
baledrewnaiumieszczałjenatratwach,którymibyłyspławianewdół
NortheastCapeFeardostoczniwWilmington.
Nie,toniebyłapracadlatchórzy.
DawsonJordanwkroczyłwdorosłośćtużpoprzełomiestuleci,
dokładniewtedy,kiedydotychczasowystylżycianadrzekązaczął
odchodzićdolamusa,wrazzostatnimiwielkimisosnami
ipojawieniemsięciężarówek.Stararzekaiotaczającejąlasy
definiowałyjegomłodeżycie.Potrafiłpolować,umiałsprawić
zwierzynę,apotemjąugotować.Polatach,kiedybyłjużstary,
okoliczneorganizacjełowieckiezatrudniałygo,żebyprzyrządzałdla
ichczłonkówpysznepotrawyzdziczyzny.
KiedyDawsonmiałdziewięćlat,byłnatylewysoki,żeudało
musięprzekonaćwładze,iżjestjuż11-latkiemimożepracować.
Umiałczytaćipisać–wcześniejuczęszczałdotakzwanej„społecznej
