Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dlatego,byprzyciągnąćuwagęmężczyzn.(Niebyłaś
więcgrzesznąkusicielką,choćszeryfzewszystkichsił
próbowałtoudowodnić).
Dokładnieo22.38oznajmiłaśNancy,żerozbolałacię
głowaiwracaszdoakademika.Nancypamięta
godzinę,bospojrzałanazegarek.Poprosiła,żebyś
zostadojedenastej,towrócicierazem.
Odpowiedziałaś,żeniemożesztakdługoczekać,
iprosiłaś,żebyzachowywałasięcicho,kiedywejdzie
dopokoju.
SzeryfzapewnepytałNancy,jakdużowypiłyście,
bozapisałwnotatkach,żezdaniemNancyniebyło
potobiewidać,żebyśbyłapijana,aleziewałaś
iwydawałaśsięrozkojarzona.
OstatniezdaniezeznaniaNancybrzmipoprostu:
„Po22.38nigdyjejjużniewidziałam”.
Niktciępóźniejniewidział.Wkażdymrazienikt,kto
niechciałcięskrzywdzić.
OstatniezdaniezeznaniaNancyznajdujesię
naostatniejstroniewtwojejteczce.Niczegowięcejnie
wiemy.Jakmógłbynapisaćszeryf,niemamywiększych
tropów.
Aotocoś,czegoszeryfniewie,awcotwojamatka
niechceuwierzyć.Otóżdoskonalepamiętam,
żetamtegowieczoruzerknąłemnazegarek.Byłokilka
minutpóźniej,dochodziłajedenasta,
najprawdopodobniejwłaśniewtedyzostałaśporwana.
JedliśmypóźnąkolacjęwHarryBissett’sGrill
naBroadStreet,jakieśpięćprzecznicodklubu
Manhattan.Twojamatkazeszłanadółdotoalety.
Kelnerpowiedział,żeprzyniesierachunek.Popatrzyłem