Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
EDGARPOE–ŻYCIEJEGO
IDZIEŁA
I.
Wostatnichczasachprzywiedzionoprzednaszetrybunały
nieszczęśliwego,któregoczołobyłoozdobionerzadkiem
aszczególnemtatuowaniem:»Niemaszczęścia*.Nosiłontakponad
oczamietykietęswegożycia,podobniejakksiążkaswójtytuł,
abadaniegowykazało,żetendziwacznynapisbyłokrutnie
prawdomówny.Whistoryiliteraturysąistnieniaanalogiczne,
rzeczywiścienapotępienieskazane—sąludzienoszącysłowo
niepowodzeniewypisanetajemniczemizgłoskamiwkrętychfałdach
czoła.Ślepyaniołexpiacyiowładnąłnimiismagaichoburącz
kuzbudowaniuinnych.Napróżnowżyciuswojemokazujątalent,siłę,
wdzięk;społecznośćobciążaichszczególnąklątwą,oskarżając
oułomności,którezaszczepiłownichsamoswemprześladowaniem.
—CzegóżnieczyniłHoffmann,abyrozbroićprzeznaczenie,jakie
wysiłkiponosiłBalzac,abyzakląćlos?Czyżbyistniałajakaśszatańska
opatrzność,którajużodkołyskigotujeludziomnieszczęście—która
zrozmysłemrzucanaturyuduchowioneianielskiewewrogie
środowiska,jakmęczennikównaarenęcyrkową?Czyżbywięcistniały
duszepoświęcone,przeznaczonesłużbieołtarzy,skazane,bykroczyć
przezwłasnąruinęwpochodziekuśmierciisławie?Czyżupiór
ciemnościoblęgaćbędziewiekuiścieteduszewybrane?Próżno
walczą,próżnobroniąsię,naprożnoprzystosowująsiędoświata,
dojegoprzezorności,dojegochytrości;mogąwydoskonalić
roztropność,zabarykadowaćwszystkiewyjścia,obetkaćoknaprzed
pociskamilosu,adyabełwśliźniesięprzezdziurkęodklucza,
doskonałośćstaniesięwadąichpancerza,anajwyższyprzymiotbędzie
zarodkiemichpotępienia.Losichjestwypisanywcałymichustroju,
błyszczyzłowrogimblaskiemwichspojrzeniach,wichgestachikrąży
wkażdejkulcekrwiwichżyłach.
Jedenzesławnychpisarzytogoczesnychnapisałcałąksiążkę,aby
wykazać,iżpoetaniemógłczućsięodpowiednioaniwspołeczeństwie
demokratycznem,aniwarystokratycznem,aniwrepubliceani
wmonarchiiabsolutnej,czytoumiarkowanej.Ktoumiał
