Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Metodologiabadań
37
•
większościniezawierałyżadnychobiektów,ajedynieplansze,były
podobnetematycznieorazdzieliłyokreślonysposóbwystawiania(naj-
częściejwprzestrzenipublicznejmiast)idlategozasługująnaodrębną
analizęngatunkową”jakoprzypadekszczególnyiodmiennyodpozo-
stałychinterpretowanychprzezemnieprzykładów.
Analizującposzczególneekspozycjepolskieieuropejskie,starałam
sięwychwycićnajbardziejpowszechnewzorceinterpretacyjne,czyli
popularneichętnieprzyjmowanezawiernerzeczywistościinterpretacje
minionychwydarzeń,orazsprawdzić,jakfunkcjonująwhistoriipublicz-
nej,jakzaspokajająpotrzebęmoralnegoładuiporządkująchaotyczną
rzeczywistość.Podobnewzorcespełniająważnąfunkcję,wyjaśniając
współczesneproblemyspołeczne,wzwiązkuzczymmożnajerozu-
miećjakokulturowo-historycznąautodefinicję.Jednymzpodstawo-
wychcelówbadawczych,którysobiepostawiłam,byłaodpowiedź
napytanie,czymożemywprzypadkuEuropyŚrodkowo-Wschodniej
mówićoistnieniutransnarodowejmuzealnejnarracjiokomunizmie,
ajeślitak,toktórejejelementysąnajistotniejszeidlaczego.Wtrak-
ciebadańpodjęłamteżtematybardziejszczegółowe,związanezokre-
ślonymistrategiaminarracyjnymiiwystawienniczymistosowanymi
wposzczególnychekspozycjach,wpływemtechnologiiimultimediów
naprzekazmuzealny,statusemobiektówwewspółczesnychmuzeach
historycznychorazwywoływaniemokreślonychemocjiupubliczności.
Fundamentmoichbadaństanowiteza,żemuzeahistorycznenie
sąneutralnymiobiektywnyminstrumentemprzekazywaniawiedzy
historycznej,leczpozostająmiejscami,gdzieprzeszłośćinterpretuje
siępoddyktandopotrzebteraźniejszościiprzyszłości.Narracjemuze-
alnemajągłówniezazadaniekreowanieautopozytywnegowizerun-
kunarodu:wydarzeniaipostacihistorycznepodlegajągloryfikacji,
porażkibądźklęskipoddawanesąpozytywnemuprzewartościowaniu,
nabierającwartościkatartycznej,apamięćoprzeszłościjestzawsze
funkcjąteraźniejszości.
