Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TannhäuserundderSängerkriegaufWartburg
19
Scena4
touczestnicyzbliżającegosięturniejuśpiewaczego.Rozpoznają
swojegostaregokompanainamawiajągodopowrotu.Onsięopie-
ra,jakbyczuł,żenicdobregostądniewyniknie.Wolframostatecznie
goprzekonuje,mówiąc,żetęsknizanimElżbieta,oczarowanaoneg-
dajjegopieśniami.
WfinaleakturozbrzmiewamotywmiłościElżbiety-zapowiedź
pojawieniasięjejwkolejnymakcie,kiedytowyznaTannhäuserowi
swojeuczucie.Tojednazsemantycznychfunkcjimotywuprzewod-
niego:muzykawyrażauczucie,zanimsłowajewypowiedzą.
AktII
Przygrywka,wktórejszalejąskrzypce(Wagnerzawszetakinstru-
mentujechwilemiłosnychwzruszeń-wichmalowaniuniemaon
konkurencji).MotywmiłościElżbiety,która,najwyraźniejdowie-
dziawszysięjużoprzybyciuTannäusera,
Scena1
pozdrawiasalęturniejową,gdzieongiśzachwyciłjegośpiew
igdziespodziewasięgousłyszećponownie(sławnaariauDichteure
Halle,grüßichwieder”).
Scena2
Wyznajewwielkimporuszeniu(uwaganaakompaniamentskrzy-
piec,takżenaklarnetiobój)swojeuczucieTannhäuserowi:uVe-
rzeiht,wennichnichtweiß,wasichbeginne[…]Heinrich!Hein-
rich!WastatetIhrmiran?”
.Onzaś,wstydzącsięswychniedawnych
przejść,odpowiadawykrętnie,żetobóg(!)miłościspowodował,
spotkalisięponownie.
Scena3
Elżbietawyznajesweszczęścielandgrafowi:uSiehmirinsAuge!
Sprechenkannichnicht”
.