Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
9
Ostatniączęściąksiążkijestpróbaujęciaperegrynacjipana
LeopoldaBloomawświetlefilozofiitranscendentalnej.Niebyłoto
zpewnościąintencjąJamesaJoyce’a,uważamjednak,żezachodzipe-
wienideowyparalelizmmiędzytreściąUlissesaaproblememsolip-
systycznychkonsekwencjitranscendentalnegoidealizmu,zktórym
mierzysięEdmundHusserlwVMedytacjikartezjańskiej.Perspek-
tywatranscendentalnaumożliwiateżspojrzenienaprzypadkipana
Bloomajakonaprocesoprzebieguanalogicznymdotokuutworu
muzycznego.Ztegowzględumożnabyłobypotraktowaćosobliwe
dziełoJoyce’ajakopróbęupodobnieniatekstuliterackiego,wsamej
jegotreści,aniejedyniebrzmieniu,dokompozycjimuzycznej.Był-
bytozatemzabiegkomplementarnywstosunkudoWagnerowskiej
koncepcjinadaniamuzycequasi-literackiegowymiaru.
Wagnerczynitematemswoichfabułkwestięstosunkujednostki
izbiorowości.NawetwTristanieiIzoldzie,dramacieonajbardziej
intymnejtematyce,społecznośćijejnormystanowiądlabohaterów
negatywnypunktodniesienia.Niemawtymnicdziwnego-prob-
lemwyobcowaniajednostkitojedenzzasadniczychwątkówmyśli
romantycznej.Zagadnieniaspołecznejalienacjipodejmujewspół-
czesnyWagnerowiMarks.Ulissespowstałniespełnaczterdzieści
latpoParsifalu-ostatniejkompozycjiWagnera.Wprzedstawionej
przezemnieinterpretacjigłównymjegotematemjestpodjęcieprzez
jednostkępróbyzbudowaniawięziniezespołecznością,azdrugą
jednostką.Byćmożechodzitunawetgłównieoodnalezienieprzez
jednostkędrogidozrozumieniasiebiesamej.Tazmianaperspekty-
wydajedomyślenia.Możnabyłobypowiedzieć,żeproblemnur-
tującyWagnerazostałprzezautoraUlissesapotraktowanywsposób
znaczącoradykalniejszy.
