Зміст книги
перейти до управління читачемперейти до навігаціїперейти до деталей бронюванняперейти до зупинок
oczachzadawanoMarii.Najstarszazrodzeństwa,obdarzona
żywiołowąwyobraźniąutrudniającąskupienieściągałanasiebie
wszkolegradkarzabraksystematycznościiustawiczne
zapominalstwo.CarusWilsonnielubiłdziecizwyobraźnią.Lubił
dziecischludne,systematyczne,pokorneipobożne.Należałowięc
karaćMariędlajejwłasnegodobra.Charlottabyłategoświadkiem.
Nigdyniezapomniałaponiżeń,jakiemusiałaznosićstarszasiostra.
Opisałajezdrobiazgowądokładnością,rysującwJaneEyreportret
MariijakoHelenyBurns.„Mapanrację,wierzącwautentyczność
postaciHeleny...–zapewniaławydawcę.–Nieprzesadziłamani
trochę.Powstrzymałamsięodprzytoczeniawielujeszczewypadków,
niechcąc,byopowieśćwydałasięniewiarygodna”20.
NajdramatyczniejzrodzeństwaprzeżyłśmierćMariijejbrat.Maria
umieraławdomu–byłobecny,kiedyskładanomalutkątrumnę
doziemipodkamiennąposadzkąkościoła.Nieoszczędzono
muwidokuzmarłejsiostrywtrumnie–jeszczepolatachbędzie
opisywałtoprzeżycie.21Podobniejakpozostałedzieciwidziałwniej
nietylkosiostrę,alekochającąikochanąopiekunkę.Zapewnemiał
potemunajwiększepowody.Jakojedynychłopiecwrodzinie,duma
ojcaiprzedmiotuwielbieniasióstriciotkimusiałbyćotoczony
szczególnąopiekątej,którazwłasnejwoliprzejęłamatczynąrolę
wmałejgromadce.Pojejśmierciipogrzebiemiewałnocnemajaki.
Opowiadałpóźniejsiostrom,żesłyszynocamigłosMariiwołającej
zaoknem.Zawszewrażliwyinerwowy,terazstałsięniepokojąco
pobudliwy.
Lato1825rokubyłosmutneicichenaplebaniiwHaworth.
PopogrzebieElżbietypozostałaczwórka,powtórnieosierocona,
powoliwracaławrytmdomowegożycia.Zaszływnimterazzmiany.
Edukacjądziewczynekzajęłasięciotka.Niewielezapewnemogła
jenauczyćwswoimobszernympokojunagórze,zwidokiem
nakościółicmentarz(wszystkieoknanaplebaniiwyglądały
