Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
śmierćpniamózguimplikujeśmierćmózgujakocałości,
choćnieoznaczato,żewmomenciestwierdzeniaśmierci
pniamartwesąrównieżwszystkiekomórkimózgu.
Wedługtejdefinicjiśmierćpniamózgujestniezbędnym
iwystarczającymwarunkiemdouznaniaosobyzazmarłą.
Człowiekumiera,kiedyustajeaktywnośćelektrycznajego
mózgu.Przypuszczasięrównież,żezatrzymanie
aktywnościelektrycznejmózgupowodujeutratę
świadomości.Problememjesttujednakdefinicja
świadomości–istniejebowiemwieletegotypudefinicji
stworzonychprzezwspółczesnychnaukowców,filozofów
czypsychologów.
Takżesamozjawiskośmiercimózgowejjest
kwestionowaneprzezwieluuczonych.Jednym
zprzedstawicielitegopoglądujestamerykańskibioetyk
FranklinG.Miller,wedługktórego„podkonieclat
dziewięćdziesiątychXXwiekuzrównanieśmierci
mózgowejześmierciąistotyludzkiejstawałosięcoraz
większymwyzwaniemdlauczonych,cojestoparte
nabadaniachfunkcjibiologicznychwykazywanych
upacjentów,uktórychmająmiejscepewneczynniki,
któreutrzymująwentylacjęmechanicznąwwybranym
okresie.Pacjencicizachowywalizdolnośćdoutrzymania
cyrkulacjiioddychania,kontrolowaniatemperatury,
wydalania,gojeniaran,walkizzakażeniamioraz,
conajważniejsze,donoszeniapłodu(wprzypadkukobiet
wciąży,uktórychwystąpiłaśmierćmózgowa)”.
Badaczeutrzymujący,żedoistnieniastanu
świadomościwymaganajestjedyniekoranowamózgu
(
neocortex
),dowodzą,żewniektórychprzypadkachprzy
