Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nietylkowcieniugabinetów
59
ZapytałmnienastępnieczymamzamiarzabawićniejakiczaswWenecji.
Odpowiedziałemmu,żeprzejeżdżamtylkoiżemamzamiarudaćsiędoFlorencjiido
południowychWłoch.
-Maszsłuszność-odpowiedziałcesarz-iżwybierasztenkrajdopodróżo-
wania.ZnamzamiłowaniePolakówdosztukiniemakraju,którybyimpodtym
względemwięcejprzypadłdosmakujakWłochy.
Pokilkuzapytaniachogólnychnicnieznaczących,zacząłsięprzypatrywać
wielkiejwstędzeniebieskiej,którąnosiłem,adotykającsięzłotejblachy,którąmia-
łemnamymmundurzerzekł:
-Niesątooznakiorderuorłabiałegopolskiego?149-Inieczekającmejod-
powiedzidodał-Dziwięsię,żecesarzAleksanderpozwoliłnosićjewswychkrajach.
Odpowiedziałemmu,żetojedynapamiątkaistnieniapolitycznegoPolski,
którązachowaliśmy.ŻecesarzAleksanderniechciałnasjejpozbawić,ponieważ
starasięprzykażdejsposobnościprzypodobaćsięPolakom,osłodzićichlosi
wzbudzićsobieichmiłość.
Napoleonmarszczyłbrwiiopuściłmnienagle,abyzwrócićsiędoksięcia
Wołkońskiego150,którysięznajdowałobokmnieipowiedziałsucho:
-CodoPana,jesteśMoskalem?MaszracjęjeździćdoWłoch,abyposzukać
słońca,bouwasnieznajągo.
Aniepozostawiającmuczasuodpowiedzi,poszedłdalejimówiłkolejnodo
tych,którychmuprzedstawiano.Zdajesię,iżsięrozgniewałzpowodumegowyra-
żeniasięocesarzuAleksandrze,akilkaosóbnależącychdozgromadzeniaspostrze-
głosięnatymszorstkimtonieiponiezbytgrzecznychwyrazach,zjakimisiędonich
zwracał.
Wmiaręjaksięodemnieoddalałniemogłemdobrzesłyszećzapytań,które
zadawałinnym,leczzapewnianomnieipowtarzanopóźniejwkilkudomachwe-
neckich,żespostrzegłszypewnegopanawłoskiegomającegokrepęczarnąukape-
luszapowiedziałdoniego:
-Nosiszżałobę,topotwejżonie!Dobrzezrobiła,żeumarła,botobyłain-
trygantka.
Ponieważniesłyszałemtegowyrażenia,niemogępoświadczyć,abyNapoleon
byłwłaśnieużyłtychwyrazów.Lecztorzecząpewną,żenakilkachwilnimsięz
149OrderOrłaBiałego-najstarszeinajwyższeodznaczenieRzeczypospolitejObojgaNarodów,usta-
nowioneprzezkrólaAugustaIIMocnegow1705r.OdnowionywczasachKs.WarszawskiegoiKró-
lestwaPolskiego,poupadkuPowstaniaListopadowegowłączonynalistęorderówRosyjskich.Order,w
postacikrzyżaośmiorożnego(podobnegodofranc.orderuśw.Ducha)zorłem,noszonynabłękitnej
wstędzezlewegoramienia.Kawalerowieprócztegonosilinalewejpiersizłotągwiazdęzkrzyżem
srebrnymzdobionymbrylantami.
150WołkońskiPiotrMichajłowicz/ВолконскийПётрМихайлович(1776-1852)-w1797r.został
adiut.carewiczaAleksandra,powstąpieniuktóregonatroncarówzostałnaczelnikiemKolegiumWo-
jennego.Uczestniczyłwwojnie1805r.odznaczającsiępodAusterlitz.PopokojuwTylżyzostał
wysłanydoFrancjicelemzapoznaniasięzorganizacjąfrancuskiejarmiiisztabugen.Popowrocie
kierowałŚwitąJegoCesarskiejMości(poprzedniczkąros.sztabugen.).Wczasiekampanii1812-14był
przyosobiecara.UczestnikkongresuwWiedniu.Wlatach1816-23szefsztabugen.Od1826r.minister
dworu.Od1837r.inspektorwszystkichwojskzapasowychRosji.
