Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wkrótcewdziwacznemuzeum,zawierającewswejkolekcjim.in.:
uschnięteroślinydoniczkowe,stareksiążkitelefoniczne,sześć
zepsutychwentylatorów,pięćniedziałającychtelewizorów,trzy
workipustychpuszekposokupomarańczowymipiętnaście
zapalniczek.
Przerażonerodzeństwowidziało,żeukochanemubratucoś
dolega.Jednakilekroćwysyłaligonabadania,rezultatbyłtensam
–Elliotjestzdrowy.Wszystkiewynikisąwnormie.Niebyłomowy
orencie,oterapii,ojakichkolwiekdokumentachpotwierdzających
niepełnosprawność.Mamydoczynieniaalbozsymulantem,albo
zczłowiekiemnadzwyczajniegnuśnym,powtarzalilekarze.
AżwreszcieElliottrafiłpodopiekęAntóniaDamásio,wybitnego
portugalskiegoneurologaibadaczaumysłu,odlatpracującego
wUSA.DamásioijegowspółpracownicyopisaliprzypadekElliota
(podinicjałamiE.V.R.)wkilkuartykułachnaukowych,zktórych
korzystamwrekonstrukcjiprzedstawianychtuzdarzeń.Mężczyzna
zostałtakżejednymzbohaterówgłośnejksiążkiDamásio
Błąd
Kartezjusza.Emocje,rozumiludzkimózg
[2].Coprawdaneurolog
niebyłwstaniewyleczyćElliota,zdołałjednakstwierdzić,
comudolega,awkonsekwencjizdobyćdlaniegorentę.
Początkowebadaniapotwierdzałyopinięlekarzy.Napozór
zElliotemwszystkobyłowporządku.Jegopamięćspisywałasię
bezzarzutów,wykazywałnormalnekompetencjespołeczne
ipoczuciehumoru,choć–jakzauważaDamásio–jegostosunek
doświatawydawałsiędośćcyniczny.Elliotchętniewdawałsię
wdyskusjenatematypolityczne,zprzejęciemrozprawiając
oprogramieReagana(byłapołowalatosiemdziesiątych)
iniepokojachwAmerycePołudniowejczywPolsce.Wykazywałsię
przytymznajomościąprawekonomiiidużądozązdrowego
rozsądku.Potrafiłpoprawnierozwiązywaćskomplikowane
dylematymoralne,jegowyobraźniatakżebyławnormie.Niemniej
poopuszczeniugabinetulekarskiegowracałdonormalnegożycia,
atampodejmowałabsurdalnedecyzje.Właśnieszykowałsię
dokolejnegonieprzemyślanegomałżeństwa,tymrazemzkobietą,
którąsamopisywałjako„zepsutą”.Planowalizałożyćluksusowe
biuropodróżyobwożącebogatychludzikamperempoAmeryce.
Wbiznesplanienicsięniezgadzało.
Damásioszybkodoszedłdowniosku,żeproblemniedotyczy
brakuwiedzyczyzdrowegorozsądku.Elliotmiałichażnadto.
Poprostuniepróbowałichstosowaćwżyciu.Jakgdybymiędzy
jegowiedząidziałaniamiziałaprzepaść.Jejmaterialnąformę
badaczedostrzeglitakżenazdjęciachmózgu.Wwyniku
nowotworuipóźniejszejoperacjiElliotstraciłniewielkifragment
tkankiwbrzuśno-przyśrodkowychokolicachkoryczołowej.Skutek
byłtaki,podsumowujeDamásio,że„Elliotwiedział,lecznie