Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wkrótcewdziwacznemuzeum,zawierającewswejkolekcjim.in.:
uschnięteroślinydoniczkowe,stareksiążkitelefoniczne,sześć
zepsutychwentylatorów,pięćniedziałającychtelewizorów,trzy
workipustychpuszekposokupomarańczowymipiętnaście
za​pal​ni​czek.
Przerażonerodzeństwowidziało,żeukochanemubratucoś
dolega.Jednakilekroćwysyłaligonabadania,rezultatbyłtensam
Elliotjestzdrowy.Wszystkiewynikiwnormie.Niebyłomowy
orencie,oterapii,ojakichkolwiekdokumentachpotwierdzających
niepełnosprawność.Mamydoczynieniaalbozsymulantem,albo
zczło​wie​kiemnad​zwy​czaj​niegnu​śnym,po​wta​rza​lile​ka​rze.
wreszcieElliottrafiłpodopiekęAntóniaDamásio,wybitnego
portugalskiegoneurologaibadaczaumysłu,odlatpracującego
wUSA.DamásioijegowspółpracownicyopisaliprzypadekElliota
(podinicjałamiE.V.R.)wkilkuartykułachnaukowych,zktórych
korzystamwrekonstrukcjiprzedstawianychtuzdarzeń.Mężczyzna
zostałtakżejednymzbohaterówgłośnejksiążkiDamásio
Błąd
Kartezjusza.Emocje,rozumiludzkimózg
[2].Coprawdaneurolog
niebyłwstaniewyleczyćElliota,zdołałjednakstwierdzić,
comudo​le​ga,awkon​se​kwen​cjizdo​byćdlanie​goren​tę.
Początkowebadaniapotwierdzałyopinięlekarzy.Napozór
zElliotemwszystkobyłowporządku.Jegopamięćspisywałasię
bezzarzutów,wykazywałnormalnekompetencjespołeczne
ipoczuciehumoru,choćjakzauważaDamásiojegostosunek
doświatawydawałsiędośćcyniczny.Elliotchętniewdawałsię
wdyskusjenatematypolityczne,zprzejęciemrozprawiając
oprogramieReagana(byłapołowalatosiemdziesiątych)
iniepokojachwAmerycePołudniowejczywPolsce.Wykazywałsię
przytymznajomościąprawekonomiiidużądozązdrowego
rozsądku.Potrafiłpoprawnierozwiązywaćskomplikowane
dylematymoralne,jegowyobraźniatakżebyławnormie.Niemniej
poopuszczeniugabinetulekarskiegowracałdonormalnegożycia,
atampodejmowałabsurdalnedecyzje.Właśnieszykowałsię
dokolejnegonieprzemyślanegomałżeństwa,tymrazemzkobietą,
którąsamopisywałjako„zepsutą”.Planowalizałożyćluksusowe
biuropodróżyobwożącebogatychludzikamperempoAmeryce.
Wbiz​ne​spla​nienicsięniezga​dza​ło.
Damásioszybkodoszedłdowniosku,żeproblemniedotyczy
brakuwiedzyczyzdrowegorozsądku.Elliotmiałichnadto.
Poprostuniepróbowałichstosowaćwżyciu.Jakgdybymiędzy
jegowiedząidziałaniamiziałaprzepaść.Jejmaterialnąformę
badaczedostrzeglitakżenazdjęciachmózgu.Wwyniku
nowotworuipóźniejszejoperacjiElliotstraciłniewielkifragment
tkankiwbrzuśno-przyśrodkowychokolicachkoryczołowej.Skutek
byłtaki,podsumowujeDamásio,że„Elliotwiedział,lecznie