Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.
Niewrażliwi,wrażliwi,nadwrażliwi
Wczesnejesiennepopołudnie.Słońcezukosaświeci
prostowoczy.Mojaulubionaporadniaiulubiona
pogodaoulubionejporzeroku,bosko.Wiatrpodrywa
pióropuszeżółtychibrązowychliści,przywiewazapach
nadchodzącejjesieni.Trzymammałązarękę,wracamy
zprzedszkoladodomu.Opowiadamcośwesołego,ale
onachybaniesłucha,bonagleściskamocnomojądłoń.
Mrużyoczy,kulisię,spuszczagłowę.Instynktownie
przyciągamjądosiebie,rozglądamsię–cosiędzieje?
Naglestop,maławtulatwarzwmójpłaszcziprzywiera
całymciałem.Drży.„Schowajmnie!”Kucamprzednią,
obejmuję,trzymammocnozaramiona,bioręnaręce,
przyspieszam,pochwiliruszambiegiemitak
docieramydodomu.Tegowieczorudługoprzyniej
siedzę,agdyzasypia,nieprzestajeściskaćmojejręki.
Jakmożnawystraszyćsięwiatru?
SalaKongresowapękawszwach–zarazzaczniesię
długowyczekiwanyijużrazodwołanykoncertzespołu
GotanProject.Zapadacisza,słychać2800
wstrzymanychoddechów.Pierwszetonyaudio
ipierwszeefektywideopowodująskokciśnienia,scena
ożywaizaczynafalować,rozpływaćsięwmagicznych
kolorach,wirować,instrumentyiwokalekontrapunktują
nazmianęeksplozjebarw,Gotan-Magia,grawstępna,
przedsmakekstazy.Atunaglesiedzącaobokmnie
osoba(notabenemójmąż)podrywasięi,potykając
onogiwidzów,przepychadowyjścia.Niewychodzizsali
–onpoprostuucieka.Pokoncercieczekaprzy
samochodzie.„Słuchaj,przepraszam,odtych
stroboskopowychefektówzacząłemsiędusić,
umarłbym,gdybymzostałminutędłużej”.
Aha.NaBregoviciaiStingazamawiałamjużojeden
biletmniej.Zdomuwyniosłamtureckąlampkę
zabażuremzkolorowychszkiełek,ponieważ
wieczoramirzucałanaścianyzbytwielobarwnydeseń.
Powieczorzeautorskimwpewnejbibliotecejeden
