Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KSIĘGAPIERWSZA
USTAIPUCHAR
Obskurna,zaniedbanałódka,oblepionaiłemimadą,zdawałasięmieć
związekraczejzdnemniżpowierzchniąrzeki,alezarównoona,
jakznajdującesięwniejosobyrobiłyniewątpliwieto,coczęsto
zwykłyrobić,szukałytego,czegoczęstozwykłyszukać.Mężczyzna
beznakryciazmierzwionejgłowy,zogorzałymirękamiodsłoniętymi
powyżejłokcisprawiałwrażenieczłowiekawpółdzikimstanie;luźny
węzełchustki,którąmiałnaszyi,zwisałkuobnażonejpiersiwśród
niechlujnejgęstwinybrodyifaworytów;odzienie,jakienosił,zdawało
sięzrobionezrzecznegoszlamuoblepiającegojegoczółno.
Jednakżebystrespojrzeniamężczyznyświadczyłyojegozawodowym
nawyku,aczegośpodobnegodowodziłyrównieżnajdrobniejszebodaj
czynnościdziewczyny,sprawneporuszeniajejrąk,anajbardziejchyba
utajonywczujnychoczachwyrazjakgdybyodrazyilęku.
—Trzymajsię,Lizzie!Prądtutajrwący.Trzymajłódźprzed
czołemodpływu!—mówiłmężczyzna,leczufającwprawie
idoświadczeniucórki,nieposługiwałsięsteremizezdwojonąuwagą
obserwowałwzburzonewody.
Dziewczynazapatrzonaweńbaczniewzdrygnęłasięnerwowym
dreszczem,kiedypromieńzachodzącegosłońcarozjaśniłwnętrze
czółnaikrwistąpurpurąubarwiłwilgotnąplamę,przypominającąnieco
kształtludzkispowitypłachtą.
Mężczyznaodczułjejniepokój,chociażzaprzątałygozbliżającesię
faleodpływu.
—Cociznów?—zapytał.—Janicniewidzęwwodzie.
Szkarłatnyodblaskzniknął,ustałnerwowydreszczdziewczyny,
aojciec,którytylkonamomentzwróciłkuniejwzrok,zapatrzyłsię
znówwpowierzchnięrzeki.Wszędzie,gdziewartkiprądnapotykał
