Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MiejscemŚwiętym10.Człowiekuzdrowionyprzy
sadzawceBetesdabyłznowuwśródtłumu.Wostatnich
dniachopowiadałonprawiewciążoJezusieinieraz
mówił,żeTen,którytakiecudadziała,musibyćSynem
Bożym.Faryzeuszenakazywalimuwprawdziemilczenie,
aletoniepomagało.Jużprzedwczoraj,gdyJezustak
śmiałonauczałwświątyni,ogarnęłaichobawa,
żetodoresztyichośmieszyprzedludem,agdydotego
innifaryzeusze,przybylizprowincji,dołączylisweskargi
ioszczerstwanaJezusa,postanowionoprzypierwszej
lepszejsposobnościwziąćsięostrozaNiego,pojmać
GoiuczynićnadNimsąd.
Ujrzawszyteraz,żeJezuszacząłnauczać,faryzeusze
skupilisiękołoNiego,wciążprzerywającMumowę
stawianiemróżnychzarzutów.ZapytywaliGonajpierw,
dlaczegoniejadłznimiwświątynibarankapaschalnego
iczyzłożyłdziśofiarędziękczynną.Jezuswskazał
imgospodarzy,którzyzrobilitozaNiego.Potemzarzucali
Muznowu,żeuczniowieJegoniezachowujątradycyjnych
zwyczajów,jedząnieumytymirękoma,zrywająwdrodze
kłosyiowoceiniewidaćichnigdy,byskładaliofiary,
żewreszciesześćdnijestdopracy,asiódmy
doodpoczynku,aOnniezachowałszabatu,uzdrawiając
wtendzieńchorego.NatoJezusdałimostrąodprawę,
tłumaczącznaczenieofiary,przyczympowiedział
imznowu,żeSynCzłowieczysamjestofiarąiżetooni
plamiąofiaryprzezsweskąpstwoigrzechyprzeciwko
bliźniemu.„Bóg–mówił–nieżądaofiarcałopalnych,lecz
sercagotowegodopokuty.Ofiarawaszaskończysię,
aszabatwciążbędzieistnieć.Ludzieniesąstworzenidla
