Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Teatrjakonarzędziepoznania,czyliteatrperformatywnyKrystianaLupy
Ania:Tak,bostaćmnienato!
Marta:Kurwa,opowiadaszowyjeździedoHiszpanii,azobacz,co
siędziejewPolsce,kurwa,jebnięta!;;
NiewytrzymujetejpresjiPanHubert-reprezentantświataopar-
tegonaklarownychidyscyplinującychnormach,świataprzymu-
suiopresji,gasiświatłowpoczekalniinarzucawszystkim-postaciom
iwidzom-ciszę:
PanHubert:Dosyćtego!Przekroczonewszelkiegranice.Tojest
miejscepubliczne…GASIMYŚWIATŁOISPOKÓJ!
PaniHubert:GASIMYŚWIATŁO…Jakiemy?GdziejesttoMY?Kto
tojest?
PanHubert:ŚWIATŁOBĘDZIEZGASZONE…IBĘDZIETU
CISZA;9.
Sekwencjenocne,czyliaktdrugi,toczasgra-ciarzy,którzypod-
glądająianimująjednocześnieruchomąkamerąpogrążającychsię
wletargulubprowadzącychrozmowynagranicynocyidnia,nieświa-
domościiświadomości.Wrazznimiśledząichnadwóchwielkich
ekranachwidzowie.Mogąoglądaćżywyplan,aleobrazczasemdziała
owielebardziejhipnotycznie,ujawnianiewidocznezdalekagrymasy
twarzy,przyruchy,zmarszczkimimiczne,jakieśszaleństwowoczach,
jakwprzypadkuPanisławytrzykrotniepodchodzącejdotajemnicy,
próbującejnawiązaćkontaktznieobecnym.PaniHubert,tkwiącaod
latwmartwymzwiązku,poddajesięciśnieniusytuacjiipozwalasobie
narealizacjępragnieniaprzeżyciamiłości,niewiedząc,żeαzałożył
sięzkolegą,iżonagopocałujepopięciuminutachrozmowy.Mar-
tawyzwalasięzrolikonwencjonalnierozumianejaktorki,ulegając
autentycznej-wjejmniemaniu-potrzebietwórczościβirozbiera
siędlaniego,atobyładrugastawkazakładu.Ściągająckolejneczęści
garderobyiwpisującsięwgra-tiβ,MartaintonujeModlitwęBułata
Okudżawy,śpiewpodejmująwszyscystudenciPWST.Ekscesgęstnieje,
rozrastasię,zachwilęzaraziwidzówiwtedyPanHubertprzekręca
wyłącznik-zaczynasięakttrzeci.
;;
K.Lupa+kreacjazbiorowa,Poczekalnia.0,flNotatnikTeatralny”2011-2012,
;9
Ibidem,s.398.
nr66/67,s.395-397.
47
