Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
patrzącwjejkierunku–którabędziepasować
dodżin​so​wejspód​nicz​ki.
–Jestzimnoipadadeszcz.Możezałożyszcoś
cie​plej​sze​go?
–Najchętniejubierałabyśmniewewłosiennicę!Taksię
składa,żenielubiętwojejzakonnejmody–prychnęła
na​sto​lat​ka.–We​zmętwójnie​bie​skicieńdopo​wiek.
–Wiesz,żeniemo​żeszma​lo​waćsiędoszko​ły…
Odpowiedziałajejkpiącacisza,apotemgłuche
trza​śnię​ciedrzwiła​zien​ki.
Kingapopatrzyłazsatysfakcjąnaswojeodbicie
wlustrze.Odegrałanamamiezłynastrój.Najwyższyczas
przygotowaćsiędoszkoły.Przekręciłaklucz,abyniktjej
nieprzeszkadzał,izabrałasięzatoaletę.Półgodziny
póź​niejbyłago​to​wadowyj​ścia.
–Niezjeszśnia​da​nia?
–Jużpo​ma​lo​wa​łamusta.
Na​ło​żo​napo​mad​kapre​zen​to​wa​łasięper​fek​cyj​nie.
–Có​recz​ko,maszdo​pie​rotrzy​na​ścielat!
–Zakilkamiesięcyczternaście.–Skrzywiłasię.
–Wszyst​kiemojeprzy​ja​ciół​kisięma​lu​ją.
Skłamała.Robiłytozaledwiedwie–EmiliaiKlaudia.
Pierwsza,długonogablondynka,marzyłaokarierze
modelki.Druganatomiastchciałazostaćaktorką.
Makijażwydawałsięnieodłącznymatrybutemprzyszłości
dziewcząt,dlategoimwcześniejzaczynały
eksperymentowanieznim,tym–wedługnich–lepiej.
ZazdrościłyKindze,któramiałazasobąkontakt
zprawdziwącharakteryzatorkąiwystępprzed
ka​me​ra​mi.
Nastolatkaodnajmłodszychlatujawniałatalent
muzyczny.Uwielbiałaśpiewać!Naumiejętnościach
szybkopoznałsięojciecizapisałcórkędonauczycielki
zajmującejsięemisjągłosu.Toonastwierdziła,żeKinga
odniesiescenicznysukces.Dziewczynawystępowała
nawszelkichakademiachszkolnych,poruszając