Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
szkolnej.Możeteżjednakbyćstanembudzącymlęki,np.
żesięniepodołazadaniom,samodzielnościiżyciu
nawłasnyrachunek.Osobistepoczuciedorosłości
(posiadanietożsamościosobydorosłej)możesięnie
pokrywaćanizwiekiem,anizzadaniamiwłaściwymidla
tegookresużyciaipowagąpostępowaniadostrzeganą
przezinnych.Sądzieci,któreżyjąjakdorośli,idorośli,
którzywydająsię„jakdzieci”.
Zpsychologicznegopunktuwidzeniasłuszniebyłoby
patrzećnadorosłośćniejaknastancharakteryzującysię
określonymiwskaźnikami,alejaknaprocesrozwojowy,
ukierunkowanynazdobywaniecorazwiększejautonomiii
podejmowaniecoraztrudniejszychzadań.
Możnateżuważać,żedorosłośćjestprocesem
wielowymiarowym,obejmującymróżnefunkcje
psychiczneirozmaiteroleżyciowe.Procesteżmoże
przebiegaćharmonijnieiwtempiezbliżonymdlacałej
grupyspołecznej,amożemiećcharakterbardziej
indywidualny,byćzahamowany,nierówny,np.
przyspieszonylubczęściowozwolniony.
Dorosłośćaniepełnosprawność
Jaknatlezagadnieńzwiązanychzpojęciemdorosłości
rysujesięproblemdorosłościosóbzniepełnosprawnością
intelektualną?Zdefinicjiniesprawnośćkojarzysięz
większązależnościąodinnych,więcpowstajetutaj
dysonansmiędzyistotądorosłościaistotązaburzenia.
Bardzodługowspołecznymodbiorzeosobyupośledzone
umysłowobyłytraktowanejakdzieci.Przyczyniłasię
dotegowpewnymsensiepsychologia,propagująctesty
inteligencjistworzonewedługteorii,zgodniezktórą
niższejejstopniemiałyodpowiadaćwcześniejszym
etapomrozwojowym.Współcześnienaukowcywycofali
sięjużztakiegopodejścia,pozostałajednakbardzosilna
tendencjaspołecznadotraktowaniaosóbz
niesprawnościąintelektualnąwsposóbinfantylny.
Dopieroostatniedwadzieścialatprzyniosłopewne
nieznacznezmianywkierunkuuznaniadorosłościtej
